&&

duy Ankara duy
feryadım boşa değil,
o benim dert ortağım
o benim tek sırdaşım,
hani et tırnaktan ayrılmaz ya,
aynen öyle...
onun canı yansa canım yanar,
derdi olsa içim kanar,
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur...

* * * * *

duy Ankara duy
ölürüm ben yollarına,
düşmüşüm hasta hasta kollarına,
o benim yoldaşım
o benim candaşım,
o bilmez benim ahvalimi
bilseydi tutardı ellerimi,
derdime derman
canıma can olurdu,
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur...

* * * * *

duy Ankara duy
haber aldım çok geçmeden,
kesildim yemeden içmeden,
o benim kardaşım
o benim sırdaşım,
şimdi ne haldedir 
ne yapar ne eder,
elim kolum bağlandı
dilim damağım kurudu,
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur.

* * * * *

duy Ankara duy
iyileşir bu yara,
nefes alıyorum dura dura,
o benim dayanağım
o benim sığınağım,
ona gönül koyamam ki
varlığını yok sayamam ki,
o benim her şeyim...
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur.

* * * * *
bugün yazmış olduğumuz ortak şiirdir.
Polat Tek / Dilan0007 
05.06.2017

&&
( Duy Ankara Duy başlıklı yazı Polat Tek tarafından 5.06.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu