Doğmuştu ekim ayında
Kırk sekiz satim boyunda
Şu güzel iğde köyünde
Geçti benim çocukluğum
***
Babamın dertleri çoktu!
Nasıl dersin karın toktu
Ekmek olsa katık yoktu
Açtı benim çocukluğum
***
Bolca ot yedi ovadan
Nefesi aldı havadan
On bir yaşında yuvadan
Uçtu benim çocukluğum
***
Aldırmadan tuzaklara
Kılıç vurdu kazıklara
Şer gölünden uzaklara
Kaçtı benim çocukluğum
***
Bağlatıp kırık kolunu
Hakka yönledi solunu
Hasbihal gurbet yolunu
Seçti benim çocukluğum
***
Hayatın yolları yörep
Çıkarken olmadı harap
Şiirler aşkına şurup
İçti benim çocukluğum
***
Kin söze sağır duymayan
Yokluğu kusur saymayan
Küflü kafaya uymayan
Taçtı benim çocukluğum
***
Şahin’e dost oldu eller
Kalemine döktü diller
Gönül bahçesine güller
Saçtı benim çocukluğum
Almanya
Ali Şahin (Azizoğlu)