Online Üye
Online Ziyaretçi
Kara sevda vardı gençlikte serde
Hilal kaşlı güzel düşürdü derde
Çektiğim acıyı gittiğim yerde
Toprağa söyledim toprak ağladı
Ondan başkasına bakmadı gözüm
Çeker dedim ama çekmedi nazım
Gökyüzüne doğru çevirdim yüzüm
Buluta söyledim bulut ağladı
Sevdasıyla rengim sarardı soldu
Derlediğim güller elimde kaldı
Yürürken ser sefil perişan halde
Dikene söyledim diken ağladı
Yok mu âşık olup gözleri gülen?
Hep acımı çeker her âşık olan?
Dertleşip halimden anlayan bilen
Âdeme söyledim adem ağladı
Erol ÇELİK- Bir Demet Şiir- sayfa 70