Üzülme...
Keşkelerden tutunup erime

Her gün 
yeniden doğuyor düşünsene

Henüz zaman varken 
bilincini tazele, ümitten geçme

Her insan 
hata yapar ve yapacaktır, kastı 
aşan da nefsine uyandır küçümseme

Mevlanın 
vermiş olduğu 
fırsat ve imkanı çok görme, tevhide 
boyanan akıl ve yürek arınır endişe etme

Sakın dünya keyfiyetine 
kasten dalıp ve nefsini tatmin için yanıp 
yaşayana itibar etme, aş evi kursa, 
umre yapsa arındım diye inansa güvenme

Acılardan...
Tutun korkma
Yolun sonu görünecek şafakta

Her muradın 
bir tasavvuru olmalı ufukta

Tevhidi umut 
demlenir sabırda, sebatta, sadakat ta

Korkma ulu çınar gibi ol, 
en ufak rüzgarda yaprağını bırakma

Her dal köke, kök tohuma, tohum 
toprağa, toprak suya, su aşka meftundur solma

Heva ya doymak için 
çırpınma, her arzuyu umut sanma, 
kalbin basirete muhtaçtır unutma

Ben...

Artık gidiyorum
Sessiz ve 
derinden hissediyorum

Ne kadar endişe 
etsem de çare yetiştiremiyorum

Yaşıyorum, düşünüyorum, 
bakıyorum fakat göremiyorum

Şimdiye kadar 
şahitlik yaptığım her ibreti 
gafletimden ihmal ediyordum

Dinliyordum, 
söyleniyordum, sükut etmeyi 
seçiyordum, suallere cevap veremiyordum

Nasıl bir şaşkınlığın 
girdabındaydım, nasıl basiretsiz yaşadım, 
niçin bu kadar kandım bilemiyorum

Mustafa Cilasun
( Tutunup Erime başlıklı yazı Yazan Adam tarafından 29.06.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu