Kadir kıymet bilmezsen olmaz!
Gönlün sevgi ve muhabbetle dolmaz!
Sevmeyi canı gönülden bilirsen,
Ayazlarda bile hiçbir gülün
solmaz!
Kadir kıymet bilmezsen, hayatın
olur zehir!
Berrak akan sevgi pınarların
olmaz nehir!
Unutma ömür miadın bitmişse,
Ne kadar maharetli olsan da ölümü
edemezsin tehir!
Kadir kıymet bilmezsen, kaçar
aşının ekmeğinin tadı tuzu!
İstesen de bulamazsın gönlünde
yaşama hazzı.
Yerin göğün sahibi olan Allah’ın
rızası kazanılmaz,
Rahmani sevgiler olmazsa, acılar yaşatır
sana hayat tarzı.
Kadir kıymet bilmezsen, kalırsın bir
başına!
Soğuk sular katılır tam kıvamında
pişmiş aşına!
Onlarca, yüzlerce gönülleri
rencide ettiğin için,
Manidar vecizeler yazılmaz asla mezar
taşına!
Kadir kıymet bilmezsen
küstürürsün dost ve ahvaplarını!
Kederlendiğinde kimse sormaz hal
ve ahvallarını!
Hayatın meşakkatli yollarında
şahlanırsa rahvan atın,
İstesen de zapt edemezsin
çelikten yularını!
Kadir kıymet bilmezsen, içten
gülmelere kalırsın hasret!
Ufkun daralır kalmaz sende
zerre-i miskal kadar basiret!
Kaybedersin vicdan ve merhametini,
Asil gönlün sevmeyi unutur dolar
kin ve nefret.
İşin kolayına kaçmadan seversen,
Ömür miadın güzelleşir ve bereketlenir.
Kurumaya yüz tutmuş fidanların
yeniden filizlenir!
Gam ve kasavetin,Sıkıntı ve
kederin olduğunda,
En manidar mutluklar tazelenir.
28/Temmuz/2017