En sevdiğim rengi soruyorsun bana.
Diyorsun ki hangisi?
Cevap veriyorum hepsi. 
Bütün renkleri seviyorum ben.
Ayrım yapamıyorum.
Birini diğerinden üstün tutamıyorum. 
Sanki birini sevince diğerlerini daha az seviyormuşum gibi hissediyorum ben.

Turuncu desem mesela.
En çok turuncuyu seviyorum desem.
Üzülmez mi karın beyazlığı,
Denizin mavisi,
Çimenin yeşili
Ve bir gülün kırmızısı üzülmez mi?

Eflâtun desem mesela.
En çok eflâtunu seviyorum desem.
Güneşin sarısı darılmaz mı bana?
gözlerinin karası bir çocuğun,
Menekşenin moru,
Grisi Yağmur taşıyan bulutların 
Kahvenin rengi darılmaz mı?

Gökkuşağı sevmeyen gördün mü sen hiç?
Duydun mu nefret eden? 
Nedir ona bu güzelliği veren?
Değil mi renklerin dostluğu,
El ele-yan yana cümbüşü değil mi?

Hani düşün,
Küçüklüğünde,
En çok kimi seviyorsun diye sorarlardı.
Anneni mi, babanı mı?
“İkisini de” demedin mi?

İki çocuğun olsa, biri erkek diğeri kız.
Sevebilir misin birini diğerinden fazla?
O zaman sorma bana, 
Hangi renk,
En güzel gelen sana.