Sonbahar Vurgunu
Sen,anlatılmazım,yaşanası sevdam
Gözlerimin,sözlerimin buluştuğu teslimiyetim
Nerdesin?
Çocuk kalbimin arkadaşı
Bendeki aşkın adı
Sen
Ve sende kök salan bütün yapraklarım
Soldu bir sonbahar vurgununda
Bilmez misin?
Hani çiçek çiçek açardım ya avuçlarında
Şimdi dökülüyorum birer birer dallarından
Sensizlik vurgununda şimdi yüreğim
Nefesim kesiliyor bak
Kaybolup gidiyorum yokluğunda
Görmez misin?
Dönsen bir bahar akşamında
Açsa yine penceremde erguvan çiçeklerim
Yeniden okşasa ellerin sevdalı başımı
Kapatıp gözlerimi öylece kalsam kollarında
Dalarken en güzel senli rüyalara
Düşlerim uyansa artık kâbuslarından
düğümlenmese boğazımda hıçkırıklarım
Gel ne olursun gel
Bitsin bu sonbahar vurgunu
Uyutup sensizliğimi sevdalı avuçlarında
Ben sana güneş olup
Hep sana uyanayım...
Gülseren MORKAN
