Haberim yok, kendi kabrimi kendi ellerimle kazıyorum,
Nasıl hayat ki benimki, ne yaşayabiliyorum ne ölebiliyorum,
Ne büyük sevdadır gönülde, ne ayrılabiliyor ne kavuşabiliyorum,
Şu ömrümde yüzüme gülmeyen, bir kaderim oldu bir sonsuz sevgim.

Geçmişten geleceğe ne bir adım atıp ne de bugünden bir an dönebiliyorum,
Geceler dost olmuş bana artık, ne gündüzleri dost edinebiliyorum,
Sebepsiz, nasıl Ferhat olmaktır ki bu, dağları aşsam da ulaşamıyorum,
Şu ne, sinemdeki derin kesiktir ki ne ilacı var ne de bir sonu.

Her seni andığımda boğazım tıkanıp gözlerim yaşarıyor, seni unutamıyorum,
Herkes karşı çıktı seni sevdiğim için, yarama tuz bastım da sevdama basamıyorum,
Derdimden yataklara düştüm kimse anlamadı  senin gibi, gönlüme derman bulamıyorum,
BİR HAİN, SENSİZ ZAMANIM VAR BENİ ÖLDÜREN, BİR DE SANA OLAN HASRETİM...
                        
                                                                                   BeniTan
( Ne Derin Kesiktir Ne İlacı Var Ne Sonu başlıklı yazı BeniTan tarafından 17.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu