Bana benmiş gibi Elest’ten tanır,
Ezelden dost gibi bakar gözlerin;
Gönlüm ki Hakîki Mahbûb’u sanır,
Perdesi olsan da yakar gözlerin..
Avlarsa avlasın dünden râzıyım,
Nazarı değdiği mesut bazıyım,
Onun türkü yakan dertli sazıyım,
Belki duyman ama şakar gözlerin..
Uyanıkken başka uyurken başka,
Tercümânı olmuş sanarsın Aşka,
Görmedim bir kere olmadı laşka,
Mânâsı gibidir vakar gözlerin..
Bakışı efsûni derin mi derin,
Elest’ten iz taşır belli ki berin,
Berrak bir su gibi süzülür serin,
Gönlüme sinsice akar gözlerin..
Peşinden sürükler nice kafile,
Ağına düşenler görsen safile,
Ne kadar kaçarsa kaçsın nafile,
Nazari kancayı takar gözlerin..
Hakîki Mahbûb’un tellâlı boldu,
Tarsûsî duydukça tutuştu soldu,
Mecâzi Aşkına kıvılcım oldu,
Elest’i Elest'i çakar gözlerin...
"Adem KAÇAR"
(
Gözlerin.. başlıklı yazı
Âşık TARSUSİ tarafından
20.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
