Þekvaya dem vurur, yalanda usta,

Fýrtýna olmuþtur, tozar kimisi.

Üstüne rakip yok, inan kumpasta,

Hilede bir tarih, yazar kimisi.

Seviþi sayýþý, sahte gönülde,

Ýhaneti yazar, her türlü dilde,

Masum bülbüllerin, konduðu gülde,

Mübarek yuvayý, bozar kimisi.

Ýnsana bakýþý, rüyadýr riya,

Ýnandýrýr hemen, dost imiþ güya!

Her türlü duayý, okuyup suya,

Cinlerin hattýna, sýzar kimisi.

Fýtratý gereði, yanar ve döner,

Vakti geldiðinde, mumlarý söner,

Bilme ki böylesi, ne vakit diner,

Durdukça nedendir, azar kimisi.

Hocadan hocadýr, hacýdan hacý,

Yalanla kandýrýr, her tür muhtacý,

Mal varlýðý desem, görünmez! ucu,

Zevk-i sefa ile gezer kimisi.

Belki de þu âlem, onlara cennet,

Biraz daha yazsam, çýkacak cinnet,

Ey Âdem bunlara, hiç etme minnet,

Dünyasýna  mezar, kazar kimisi.

Âdem Efiloðlu