YAYLA

Omuzlamış yükün uzun taş direkler
Sıra sıra örter üzerin ince lepikler
Otlamışta gelir sağıma inekler
Sen nede güzelsin be hey yayla

Yüce dağların da erimez karın
Doyuncak içemem soğuktur pınarın
Hoşgeldin der gibi açmışsın bağrın
Sen nede güzelsin be hey yayla

Ocaktan-bacadan duman tüter
Karışır buluta kaybolur gider
Akşam olunca sessizlik siner
Sen nede güzelsin be hey yayla

Dere kenarında mor çiçekler
Bürünmüş yeşile çimen özekler
Kızların dilinde dua dilekler
Sen nede güzelsin be hey yayla

yolcu...

( Yayla başlıklı yazı nefesi tarafından 27.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu