Yer, içer, gezer
Vur patlasın, çal oynasın
Ne isterse canımız
Öyle yaşar gideriz.
Derken; bir gece yarısı
Veya zamanında bir vaktin
Ürpertici ve sert bir ses
" hadi bakalım sıra sende ! "
Beyhude saklanmak, korkmak
Boyunlar kıldan ince !..
Gittiler hep erken veya geç
Dost, arkadaş
Akraba, hısım, anan baban
Ayrı ayrı tutuldu yas.
Döküldü gözyaşları
Şimdi sanki rüya gibiler
Zor iş kabullenmek.
Ah böyle olmasa keşke
İnsan sevdikleriyle
Birlikte ölebilse
Ne yaşansa yoklukta acılar
Nede dökülmeseydi
Ayrı ayrı gözyaşları.
Ama sonunda kabullendik
Zor olan şey şimdi
Kendi ölümümüze inanmak.
Ne kadarda korkunç, hazin
Korkutup ürkütüyor ölüm
Bir geçiş köprüsü aslında
Uzaklarda bir yere taşınmak
İkametgah nakli gibi
Bilseydik peşimiz ardı sıra
Bir bir aynı mahallede buluşacağımızı
Eyvallah ve de güle güle
Der miydik