AZ KALDI
Gönlüm kara bulutlu birazdan şimşek çakar
Ardın sıra ağlayan bir çift yaşlı göz kaldı
Ömür güze yaklaştı umut etsem ne çıkar
Dört mevsim kışa gebe yaşanmadık yaz kaldı
Yine içime hüzün doğmasına az kaldı
Anıları bıraktım geçmişin kucağına
Dert tohumları ektim bu özlem ocağına
Kurtulamadım işte düştüm sevda ağına
İçerime dert olan birkaç güzel söz kaldı
Hasret boynumda bir ip boğmasına az kaldı
Ruha sinen aşkımla yapayalnız biriyim
Yaşamaya mecal yok ne ölü ne diriyim
Gel de tut ellerimden özgürlüğe ereyim
Sevdan demir kelepçe kollarımda iz kaldı
Azrail'in şu cana değmesine az kaldı
Hayat zaten anlamsız sensizken ömür ziyan
Laf anlamayan kalbe çok da ki desem dayan
Kıvranıyor yüreğim feryadımı yok duyan
Senden sonra kırık kalp bir de fersiz diz kaldı
Ruhumun arşa kadar ağmasına az kaldı
Murat Gökçe Karsî
16.09.2017
(
Az Kaldı başlıklı yazı
Karsî tarafından
25.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.