Sisli bozkırlarda süzülür bayrak,

        Sevda diyarından döner atlılar…

        Başı dik, alnı ak, ay gibi parlak,

        Peşinde yıldızlar söner atlılar.

       Aşkın kevserini her lahza içer,

       Bir sevda uğruna canından geçer,

       Varlığı fethedip yokluğu seçer,

       Önce kendi nefsin yener atlılar.

       Sevda tohumları saçılır yere,                                                 

       Dualar karışır dökülen tere,

       Ebed müddet için can vere vere,

       Sonsuzluk atına biner atlılar.

       Bereket yüklenmiş beyaz bulutlar,

       Kaygılar tükenmiş boy boy umutlar,

       Aşk mülküne bakar bütün boyutlar,

       Ceylan yüreğine iner atlılar.

      Atlarıyla sonsuzluğa yürürler,

      Bir nefeste öteleri görürler,

      Hak dilerse ufukları bürürler,

      Günbeyli’ye ışık, fener atlılar…

      Mahmut TOPBAŞLI