Meyhane
Salıyor sadasını, derinden içli bir ses,
Seni tutsak etti bak,senin ördüğün kafes !
Ne ay’da,ne güneş’te,yıldız’da yok bahane,
Sen açtın,sen kapattın,sorma nedir meyhane .
Sensin gerçek sarhoşluk,sensin atılan nara !
Her devirde bir yüzle, düşerken aynalara...
Yok keramet yüzünde,içini seyret zahit;
İnsana dar gelir mi, kendi kazdığı lahit ?
Aldın avuçlarına,küçülterek dünyayı,
Alımlı gerçek diye,fetedersin rüyayı...
Yap poyrazı yelpaze,getirmez serinliği,
Gözlerine yetmezken,göklerin derinliği !...
Yüreğindeki kordan,başı döner dünyanın,
Sende ki,nasıl bir aşk? Göbeği,çatlar ay’ın!...
Kaç karabulut geçer,içinden gözlerinin,
Milyon kere yıkanır,bu yüzden kirpiklerin...
Aralıktan bakarken, bir dev uyanışıyla,
Yıkanır meyhanemiz,işte bu gözyaşıyla...
Sakide benim burda,hem sazende,hem sarhoş,
Birtek yıldızlar kayar,zannettiğin başıboş...
Kal de nefes nefese,gel koş artık bu sese,
Bir ömre değer inan,deminde gelen buse.
Bütün meyhaneleri,yıksan da ne farkeder,
Bizi sarhoş eden dert,acı ve ince keder!...
Çok şükür nihayet girebildim.Kim neden olduysa teşekkür ederim...
(
Meyhane başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
13.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
