Yine...
Hazan mevsimi geldi
Alıp başını giden yıllar idrak içindi
Muhakeme
Ne kadar ve kim için
Zaruretti, edepti, irfandı, nasihattı
Ah u zar
Etmek, dertlenmek
Elzem miydi, umut, nasip mi gecikti
Sine
Yanarken, sızı ar iken
Hicran her lahza refakat eden acıydı
İnsan
Kainat kitabını okumalı
Kendi hakikatinde bir ayettir inanmalı
Fani
Olmak, ebet için yaşamak
Nasıl bir sabrın, çilenin, umut farkıydı
Bazen
Kendimi alamıyorum şöyle
Derinden bir iç çekerek öyle dalıyorum
Nereye
Hangi ümide, arzuya açtım
Yeri, göğü ve sosyolojiyi araştırmadım
Mecburiyet
Şartlanmışlık, fırsatçılık
Esaretinden kurtulmak için neler yaptım
Evrensel
Bir beyanın muhatabı
Olarak zan, zafiyetlere hesapsız kandım
Tohumken
Toprağa düşen ve vaktini
Bekleyen bir nasibin, edebi şevkine açtım
Güle
Bakmak, koklamak, anmak
Dikeni hiç düşünmeden ona müdrik olmak
Naif
Ve nazenin halinin zarafetini
Hevese, hırsa, hınca, tutkuya teslim etmek
Ne kadar
İnsani ve kalbi hassasiyet hali
Neyin ve hani heveslerin tutsağı olursan ol
Lakin
İnsan, adam, ihlas, ahlak, irfan
Ver liyakat sahibi olmadıkça hüsrana talipsin
Mustafa Cilasun