Zalım gurbet yine kapımı çaldı, 
Çareler tükendi bilemez oldum.
Sevdiğim herkesi yanımdan aldı,
Kayboldu allarım karayı buldum.
*
Eyvah dedim eyvah bana bakmayın,
Çıraları alıp yürek yakmayın
Başımı boşuna derde sokmayın
Kırıldı dallarım gül gibi soldum.
*
Şu gurbetin yolu ne kadar uzun,
Bilmeyen de der ki kuruymuş tuzun
Her gün damla damla akıyor gözūn,
Kapandı yollarım, gidemez oldum.
*
Gurbetin uzağı yakını olmaz,
Kadehin kırılsa su ile dolmaz,
Yürek yarasına neşter vurulmaz,
Devrildi sallarım yaya da kaldım.
*
Bu hasretlik inan canıma yetti,
Sevdiklerim bir bir gurbete gitti,
Bu ömür bõylece özlemle bitti,
Açılmaz kollarım acıyla doldum.


15.10.2017 -Melek DÖNMEZ
iST.

( Zalım Gurbet başlıklı yazı Meleksultan tarafından 7.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu