Bizler şiir yazmaya bazı arkadaşlara
göre çok geç başladık sayılır... Lise son zamanları, onaltılı, onyedili
yaşlardayız. Daha başımızda kavak yelleri ile başka başka bir sürü ağacın
yelleri... Yeni yeni âşık oluyoruz, yeni yeni yüreğimize düşüyor sevgiler,
aşklar... Sade kızların âşkı değil tabi vatan âşkı da düşüyor gönlümüze,
ruhumuza... Memleket anarşiden kırılıyor. Hem sağdan hem de soldan aslan gibi
Türk Gençleri toprağa düşüyor...
O zamanlar bizim bildiğimiz tek şiir
İstiklal Marşı, ne mutlu bize ki bütün kıtalarını teklemeden okurduk. İnsan
kızlar ile tanışırda başka başka şiirleri ezeberlemez mi? Ezberler hem de
nasıl, hem de nasıl? Girmez mi gönlümüze başta Mehmet Akif, Necip Fazıl, Nazım
Hikmet, Turgut Uyar, Ümit Yaşar, Edip Cansever... Onlar gibi yazamasakda,
gönlümüze düşen kızlara nazire bir şeyler karalıyoruz işte...
O zamanlar bazı zibidi arkadaşlar
bizi küçümser ve dalga geçerlerdi hani meşhur terkerlemeyi bilirisiniz ‘’Yağdı
yağmur çaktı şimşek sende mi şair oldun be e.......ek.’’ diye takılırlardı
bizlere... Canımız sıkılsada zaman zaman yine de güler geçerdik. Kimi zaman
onlara okuduğumuz şiir kitaplarını hediye ederdik ki okusunlar da bizi anlamaya
çalışsınlar keşke, yerden yere vurmadan, alay etmeden önce...
Aman Allah’ım şiir de ne kadar güzel
bir edebi türmüş. Neden sanki daha önce okumadık ki biz bu şairleri... Neden
açmadık sayfalarını Orhan Veli’nin, Necip Fazıl’ın duygu ve ruh dünyalarına
neden uğramadık ki? İlla ki ailenizde ya da yakın arkadaşlarınız arasında size
örnek olacak biri olmalı, olmalıydı o zaman, yoksa biz niye şiire meyil
etmeyelim, niye okumayalım o Türk ve Dünya Edebiyatının aslan gibi şairlerini,
yazarlarını...
İşte o kız o parkta tam da zamanında
girmişti hayatımıza, her ne kadar sonrasında yıldırım hızı ile çekip gitmiş
olsa da edebiyat ve şiir yolunda başlangıç adımları onun sayesinde atılmış,
gönlümüz edebiyata ardına kadar o yıllarda açılmıştı... İyi ki de tanışmışız
iyi ki de şiiri seviyormuş, bana da sevdirmişti hem de delicesine... Adı mı;
boş verin canım ne önemi var, yüreğimin defterinde kayıtlı, şiiri sevdirdi ya o
yeter de artar bile...