benden duymuş olmayın aman ha!
İstanbul da 'uyu demeye geldim 'şarkısını,
çalıyordu sokak çalgıcıları
bir belkiyi de hıçkırık tutmuştu o ara
çok yaşa demişti,
son şey hatta
ve yine o ara...
delikli bir uykuya açılmıştı,
içine kapanık iki göz oda da
can kulağıyla duymamıştı,
evin dar köşesindeki sevda
bir de hiç unutmam demişti,
başlarken anlatmaya
unutacağını da unutup
yarını çalmıştı çalar saatin biri,
uyanakalınmıştı sonra
her neyse...
aynı gecenin sabahında
yüzden düşen bin parça
ve içinden ağlamak gelen kadın
bin bir bahane toplamıştı birlikte
yeryüzü sokağında
kanat değiştiren kuşla da,
geyik yapmışlardı
yeni örülen duvarların tuğlalarına
salmışlardı düş ormanına
tuğlalar da delik deşikti ha !
bakın bakın, benden duymuş olmayın sakın
çiçeği burnunda bir hıçkırık
elma demiş
o bildik oyunda da
kimse çıkmamış...
parmak kaldırmayan çocuksu duygular
kırmızı kordelalar takmışlar
ayrı ile gayrıya
üstelik beş paralık bakla atmışlar
Allah kavuştursun diyen
çingene dualarına
her neyse o ara
oynak şarkılara anason katıyormuş
İstiklal de İstanbul,
istiklal madalyasız insanlarla
meşk aşkı arıyormuş
bir davul göz kırpıyormuş zurnaya
güle oynaya
armudun sapıyla,üzümün çöpü
dilden düşüyormuş,
ayrık otları yanına
görmüşler elinin körü
ile gecenin körü
ve rivayettir hatta...
bir adam şefkatli elleriyle
İstanbul'un boğazına sarılıyormuş da
kimse aldırmıyormuş
benden duymuş olmayın sakın
aman ha...aman ha
laf aramızda
suadiyekasımikibinonyedi
Demir Mutlugil
(
Kendi Kendine Konuşan Şiir başlıklı yazı
DemirMUTLUGİL tarafından
23.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
