Soydum Şiirimin Soluğunu
boşunam
ruhsatsızım
dile kolayım,çala kalemim
güz telaşım
mülteci duygularımın korkusu
bil istedim...
martı sandı kendini denizine,
yolu şaşmış güvercinlerim
tuzlandı kanatlarım
yazlandı
boşverdim..
utanır yok seslerimin bahçeleri,
yıldız sayarken gökyüzün
ağız kurusuyum karşı,karşının
dil kırışığı
ses,soluk buruşuğu
ay vurdu öteme az öncelerin
ay vurdu çiseme
ateşler yanına koydum içimi
kül eşeledim
söze değdim
köze değdim
düşler büyüttüm kadın iklimine
soydum şiirimin soluğunu
kirpiğine kirpiğim değsin istedim
çok kollu şamdanlarımda ,
tek mum
harla güneşini gök gürültüsünün
yak düşlerimi
şaşırsın iğne oyası umurum
boşunam
aklım,fikrim
ruhsatsızım
dile kolayım,güz telaşım
tereddütüm...ne mümkünüm
bil istedim,
üzgünüm...
Demir Mutlugil
(
Soydum Şiirimin Soluğunu başlıklı yazı
DemirMUTLUGİL tarafından
26.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
