Online Üye
Online Ziyaretçi
Bu zamana kadar yaşadığın acıları bir düşün. Hepsini teker teker canlandır kafanda. "Ben artık yaşayamam." dediğin her an gün tekrar senin için doğmadı mı ? Zamanla unutmasan da alıştın o yaşadığın durumlara. Yarası kabuk bağladı,acısını hissetmemeye başladın. Hatta belki de unuttun bazılarını.
"Ben o giderse yaşayamam." dediğin insanları bir düşün. Belki hepsi çoktan gitti. Allah seni onlar olmadan yaşatmadı mı? Yine gün doğdu. Onların arkasından çok ağladın belki ama şimdi ağlamıyorsun. Hatta içtenlikle gülebiliyorsun. Çünkü unuttun onların gidişini. Hepsinin yerine yenisi geldi. Belki şimdi onlar için "Giderse yaşayamam." diyorsun. Elbet herkes gibi onlar da gidecek. Ama sen yaşayacaksın. Başta çok ağlayacaksın,çok acı çekeceksin ama zamanla yenileri gelecek. Onları da unutacaksın. Yaşadığın bütün acıların ardından gün tekrar doğacak,tekrar batacak. Senin acın tazeyken senin için bir önemi olmayacak. Yaşadığın acıdan başka hiçbir şey düşünemez halde olacaksın çünkü. Belki kendini öldürme isteği dolduracak içini bir anda. Sonra ailen,arkadaşların,sevdiklerin gelecek aklına. Bir düşünsene,seni hor gören insanlar bile kendini suçlayacak.
Böyle bir şeyi düşündüğün için bile pişman olacaksın. Sonra zamanla o acıyı da unutacaksın. "Onsuz yaşayamam." dediğin ve şu an yanında olmayan insanları da unutacaksın. Sen kimin hakkında "Onsuz yaşayamam."dersen şu sözü getir aklına :
"Kimi Allah'tan çok seversen Allah onu elinden alır. Ve "Onsuz yaşayamam." deme.Allah yaşatır.
Yazarın