Toprağın yaprağın sararır durur
Baharın yazına güz döndüğünde.
Ağrısı sızısı kaşına vurur
Yüzüne gözüne güz döndüğünde.
Görmek istemezsin bağda gülünü
Özlemez olursun oğul balını
Gidemez tutamaz meyve dalını
Koluna dizine güz döndüğünde.
Ne heves eder ne ilham alırsın
Kendi girdabında bir hoş olursun
Anlatım zorlaşır susar kalırsın
Diline sözüne güz döndüğünde.
Alevsiz közünün dumanı tüter
Umutsuz duruşun şevkini yutar
Hoş görün azalır gülüşün biter
Nazına hazına güz döndüğünde.
Halden anlamayan halini bilmez
Anlatsan da kimse derdini bölmez
İnişin çıkışın aklına gelmez
Bayırın düzüne güz döndüğünde.
Beden yorgun düşer saç baş aklaşır
Asabın bozulur tavrın dikleşir
Birfâni diyor ki sonun yaklaşır
Yüreğin özüne güz döndüğünde.
BİRFÂNİ -- Aralık - 2017.
(
Güz Döndüğünde. başlıklı yazı
BİRFÂNİ tarafından
9.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
