Sözde Durmak (Ahde Vefa)
Sözünden cayanlara ve de vefasızlara…
************************************************
SÖZDE DURMAK (AHDE VEFA)
Tek sıkıntım
şu hayatta
İnsanlara
güvenirim
Yaptığım en
büyük hata
Herkesi “iyi”
bilirim
Güvende
yoktur sınırım
Cümle âlemi
tanırım(!)
Karşıma kim
çıkar ise
Hep kendim
gibi sanırım
Dost
bildiğime güvendim
Güvendikçe
tokat yedim
Hep taşıdım
hüsn-ü niyet
Böyle
olmamalı, dedim
Kim ne etti
ise yuttum
Beklentimi
yüksek tuttum
Hep bir umut
bekledim de
Asıl,
kendimi avuttum
Umduğum gibi
olmadı
Beklentim hedef
bulmadı
İlk ağızdan
söz verenler
Bir kez
sözünde durmadı
İyi günde
aldatıldım
Kötü
günlerde satıldım
En küçük bir
menfaatte
Tutup kenara
atıldım
“Söz” dediğin,
bir çiğnemdir
Onu yutan
ise kemdir
Ahde vefa
göstermekse
Sahibi için
erdemdir
Nerde vaat?
Nerde sözler?
Hani Müslümandık
bizler!
Söz verip
cayanlar duysun;
Cehennemde
bitmez közler!
Bu hep böyle
mi gidecek?
Mezar var ha!
gidilecek
Sözünü
yiyip, yutanlar
Mahşer günü
ne edecek?
İnsan, akıl
erdirmeli
Hep
güzellikler dermeli
İki eli
kanda olsa
Ahde vefa
göstermeli
İnsanlık;
ben-i Âdem’miş
Tamamı da çiğ
süt emmiş
Sindirenler
adam olmuş
Kalanlar
terse bölenmiş
Hamdi, fazla
yorma kafa
Millet
şaşırmış bir defa
Kellen gitse
cayma sözden
Çok mühimdir
ahde vefa!
Mustafa GÜL (Hamdi)
(03.10.2017)
(
Sözde Durmak (Ahde Vefa) başlıklı yazı
Hamdi tarafından
26.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.