Kağıt ile kalemin yazdığı sözler
Paslanmaz sandığın demirden güçler
Umutlara engel olamaz dilindeki prangalar
Sanma aydınlanmaz karanlıklar
Bir gün seni mahkum eder
Başkalarına kazdığın yer altı dehlizler
Doğan güneşi engeleyemesin
Sadece engelediğini sanırsın
Sabrın verdiği suskunluğu
Üretiğin korku dağları sanma
Her sessizliğin ardında bir fıtına var
Gün gelecek gafil olan aciz kalacak
Burda aklandığın gibi
Ötede aynı şekilde aklanamasın
Aldığın her ah
Kendinin gözleri görmediği
Bir zincirle boynuna asarsın
Hissiyatınla his edebilir
Ama nedense uslanmayı bilmesin
