Ve Aynıyla Vaki
Papatya zamanlarıydı
Ada düşlerinin
Ezbere severken kırk arşın uzaklar,
Tırnak içi bir eskiyi
Gülümsedi satır başlarında
En sevgilisi bütün zamanların
Ve gülümsedi
Dudağın en usul yanlarındaki,
Dudak büküşü
Bir sorunun a /şıkkının
Cevapsızlığına illa ki...
Ve aynıyla vaki...
O gece bir balıkçı kayığında
Hüzün döktü su siyahına
Bir şiirin cibilliyeti
Kara suları indi
Yıl yorgunu gelmelerin,
Su yüzlerine
Salındı yakamoz bulantısı,
Boy verilmiş fersaha
Saklandı sağ elin yüzük parmağı
Günü sevda tuttu
Okşadı adı ayıplı hüznü,
İçimdeki azize
Umuttu belli ki...
ve aynıyla vaki...
Sakladı kahkaların içine
Dolanmış dilleri saki
Halaya kol verdi gece
Parmak uçlarımızda susku,
Uzakları öptük öylece
Utandı siyahların dantellerine
Çarşaf kırışığında hece
Bağışlandı ,
Hiçbir sebeplerin bahaneleri
Tenlerin fahişesi eller,
Ana dilin ahlarına değince
Ve sabah yastık ucuna iliştirilmiş,
Boylu boyunca bir günaydındı illa ki
Ve ya sonraydı cevapsızlık
Aynıyla vaki...
Demir Mutlugil
(
Ve Aynıyla Vaki başlıklı yazı
DemirMUTLUGİL tarafından
30.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
