HİKAYENİN SONUNDA
Ademden bu yanadır başladı bu hikaye
Nefsimizin peşinden ısrarla geliyoruz
Vicdanımız körelmiş hak sadece kinaye
Ağlanacak hallere nedense gülüyoruz
Bir kuru selam bile fazla görülür oldu
Aklın yolu bir değil kalbe mel'anet doldu
Oysaki rahmeti çok nimeti ne de boldu
Sözde şükür etmeyi çok iyi biliyoruz
İmanı zayıf olan özünü yitirirken
Kemlik iki cihanda hep ziyan getirirken
Kul kendi ateşini kendisi götürürken
Biz bu cesareti hep şeytandan alıyoruz
Bir baba evladını öldürüyorsa eğer
Mazlumun çektikleri güldürüyorsa eğer
Çakal aslana emir bildiriyorsa eğer
Şu hayat sınavında sınıfta kalıyoruz
Tövbelerin ardından yine başa sarıyor
Bilmiyoruz vaziyet nefsimize yarıyor
Ne bir gözyaşı sildik ne fakiri koruyor
Dünya malı içinde uykular bölüyoruz
Ama gerçek şudur ki hayatın bir sonu var
Anlayana dünyanın elbet öbür yanı var
Ecel gelince cana hesap denen konu var
Hikayenin sonunda hepimiz ölüyoruz
Murat Gökçe Karsî
03.01.2018
(
Hikayenin Sonunda başlıklı yazı
Karsî tarafından
4.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
