Terkin Beyanı
Üzerine düşüyordum ayrılık tuttu beni...
balkonlardan yağmur sarkıyor,
mutsuz adamlar sokağında
bütün şemsiyeler saklanmış,
şans bu ya...
kırklıyorum sen bulaşmış tenimi
git ile kal arasında
gece dolanıp çökmüş,
uçurtmasından atlayan ipler kenarına
yeşil bir sıkıntı içinde,
defne taklidi ağaçların kaçamak bakışları
kimsem buruşuyor dışımda,
yalnızlıktan bir fazla
kimsesizlikten ürküyorum
yüzüm bir ıslaklığa dokunuyor,
bütün sonlar gibi
dünümün yanına kıvrılıyorum
yerel zamandayım,
şunun şurasında
bitire bitire yürüyorum,
yoldan çıkmış yolumu
dilim sahaf tozu
elim tüy kalem
hüzün mürekkep hokkası
yokluğun iç çekme kadar tuhaf
ceplerim rüzgar dolu
içim ayaz kesmesi
göğüm yarım yas giysisi,
saklanmayı seven yıldızlarıma
senlilik mi öldü ne
bir minare,
sala üflüyor suratıma
sana da üzüleceğim şimdi,
ne yaparsın ki bensiz
üstelik bitmiş bir şiir de değilsin hala...
Demir Mutlugil
(
Terkin Beyanı başlıklı yazı
DemirMUTLUGİL tarafından
8.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
