Onlar Ki
.......ONLAR Kİ
Kırşehir 'de ,öğretmenlik yaptığım yıllarda,öğrenci velilerimizi pek göremezdik.Çalışıyorlardı çünkü ,bağda, bahçede, tarlada.Erkekler de kahvede doldururlardı zamanlarını.Öğlen yemeğinde,öğrencilerimizin çantasından ,yufka içine katık edilmiş, ÇEMEN olurdu genelde.O değerlilerimle, lokmamı paylaştığım çok olmuştur.O anneler için karaladığım şiirdi.İçim yana yana...
--------------------------------------------------------------------------------
Tomurcuklanan umutlarla ,uzanan topraklara ,
İki lokma ekmeğe , o kadınlarımız , bir hırkaya .
Onlar ki ,uyanırlar, gün ağarmadadır daha ,
Giderler ,ağıla , ormana, tandıra , tarlaya ...
Onlar ki ,işçidir , ırgattır işleyen toprağı ,
sac başında bazen , belki de elde orağı .
Yarı aç , yarı toktur da karınları ,
Soğandır çoğu kez ,ekmeklerine katıkları .
Güneş kızılı , saman sarısı saçlarıyla ,
Otururlar , bulurlarsa bir ağaç altı .
Önlerinde toprak , çorak alabildiğine ,
Aşmak zorundalar , bazen de dağları .
Onlar ki , koşamadılar hiç çıplak ayak , umutlara ,
Zorunluydular hep koşmaya EMEĞE ,
Sevdikleri , beyaz hayalleri , her dem düşlerinde ,
Olamadılar hiçbir zaman KADIN , kendileri bile...
...............NUR BENLİOĞLU ( Emekçilerimize saygılarımla ) Kırşehir , 1982
(
Onlar Ki başlıklı yazı
nur---benlio tarafından
1/21/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
