Diyorsun Ki...
DİYORSUN Kİ...
Bana acı veren şiirler yazma diyorsun.
Ben mutluluk resmiyim,
Yüzümü çizme diyorsun.
Üzer miyim hiç seni,
Kıyar mıyım yüreğinde büyüttüğün
Yediveren güllere...
Ben hiç ağlamadım.
Ayrılık, hasret,
Acı, ızdırap nedir bilmem.
Hiç mahcup olmadım bayram sabahları.
Babam sırtımı verdiğim duvar,
Annem ellerimi yıkadığım pınardı...
Ben hiç işsiz kalmadım.
Bir ağaç gibi budanmadı umudum kaldırımlarda.
Gecelerime hep yıldızlar yağdı.
Sevdalar büyüttüm,
Yeşerttim tüm düşlerimi,
Sevdiğim bir an bile bırakmadı,
Bırakmadı ellerimi...
Kahır nedir hiç tatmadım.
Fazla beklemedim duraklarda.
Evimi su basmadı.
Çatım uçmadı benim.
Hep koşarak geldi,
Uzaklardan sevdiğim...
Ben hiç düşmedim,
Üşümedim de.
Ayağım kaymadı buzlu okul yollarında.
Mavi kaplıydı kitap ve defterlerim.
Ekmeğin tadından hiç uzak kalmadım.
En güzel ıslığı ben çalardım yaylalarda.
Ben bayılırdım bahtiyarlıktan.
Ben öylesine dertsiz ve kedersizdim...
Şans bana gülmüştü.
Ne ana kucağından ayrı kalmışım,
Ne de babamın buğulu gözlerinden.
Hep birlikte büyümüşüz sağlık ve afiyetle...
Bana acı veren şiirler yazma diyorsun.
Yazar mıyım hiç;
Yarınlarım yüklü avuçlarında.
Ben hiç kaybetmedim ki...
Tutmuşum bir kere,
Ellerini bırakamam ki...
Esat KURT- 22.09.2017
(
Diyorsun Ki... başlıklı yazı
esatcan tarafından
6.02.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
