Bekledim seni kahve deminde
Üşüyorum sevdanın uğrunda
Uyuyorum harflerin koynunda
Soluyorum mısranın sonunda
Bekledim seni yağmur altında
Suretini kalbe çizemedim
Meraktan ileri gidemedim
Hayalden öteye geçemedim
Bekledim seni kamer ayında
Tuttum bilmediğim ellerini
Sevdim görmediğim gözlerini
Okşadım gülümsediğin yüzünü
Bekledim seni hayal dünyamda
Öylece aktı yıllar sessizce
Birikti katreler kimsesizce
Adressiz kelimeler yetimce
Bekledim seni secde halimde
Çocukluk hikayesi sevgisiz
Aşka mecali bitmiş istemsiz
Neylesin ki bu gönül sahipsiz
Bekledim seni seher vaktinde
Hayal ettikleriniz vuslattır
Gönle sakladıklarınız candır
Kalbin de ki yalnızlık nasiptir
Bekledim seni imkansızlıkta...
Sultan ÖZATEŞ
