Sitenin hece şairlerinden,sayın Kemâl Doğanay’sevgilerimle

                                                               Su :

Gönül havuzlarından,gözlerime damlar su,

Nerden  geldiklerini,  bilmiyorum doğrusu.

     Beyaz i n c i l e r   gibi,  dökülür yanağıma,

          Gökteki bulutlardan, yağmur olur dağıma.

Sevgi    dağı   orası,   bal  akar  pınarından,

Fısıltılı    seslerle,    haber  verir   yarından.

          Akar    vadi    boyunca,    suluyarak   özleri,

          Kaynaktan sana bakar, sanki Tanrı gözleri.

Canan     saçına    benzer,  suların   şelalesi,

Doğada     yankı     yapar,   şelalelerin   sesi.

     Su tıpkı   aşk   gibidir,   sevenlerin   arzusu,

          Bu   arzunun   ilâcı,   yâr   gibi    içtiğin   su.

Doğduğunda  su yıkar, ölünce de  su  yıkar,

Yaşamak   isteyenler, sulara dostça   bakar.

          Her nesneden olur da,sulardan olmaz sakız

          Pınarda ki   akan  su, beklenen  bakire  kız.

Azrail’le    yardımcı,   denizlerde  girdaptır,

Kum çöllerindeHızır,hayat bahşeden tattır.

          Dostlarında başında, düşmanında  başında,

          Suyun mezhebi yoktur, her canlının aşında.

Kirlerinle     savaşıp,    yıkayarak  temizler,

Ne  yazık ki   su   gibi,  aziz   değiliz   bizler.

     Eşi   b u l u n m a z  mayi,   tabiatın    incisi,

     K â i n a t ı  y a ş a t a n,  gıdanın   birincisi.

İnsanın   ilk aynası, gölün durgun suyudur,

Diğer  bir  aynası  da, su  biriken  kuyudur.

           Alkole  k a r ı ş ı r s a, i ç e n l e r i  azdırır,

           Su  â ş k ı n  şarabıdır, y â r e  şiir yazdırır.

Dike nden gül çıkarır bu  suyun  imkânıdır,

Damarlarda  dolaşıp, yaşam veren  kanıdır.

          Acı  t a t l ı tuzlusu,  pek  çok  çeşitleri  var,

          Terörist kadar katil, barındırır  mikroplar.

Devri daim biçimde, yağmurla döner kara,

Y e d i renkli kuşaktır göğün belinden sara.

          Topraktan çıkan  p ı n a r,  içeni   serinletir,

          Çobanlar k a v a l ı y l a , su sesini   dinletir.

Gönül  havuzlarından,   kederli de akar su,

Sudan ayrı kalanın, olmaz yaşam duygusu.

          Derdini  aktarırsan, b ü t ü n  akan   sulara,

          Senden alıp  götürsün, dönülmez kuytulara.     

Türlü ş e k i l l e r ile,yağmur olur kar olur,

Çöllerde kızılca kum,kutuplarda buz  kalır.

          Bitkiye  hayat   vermez ,kuraklık  Azraildir.

          Barajı doldurarak,b i t k i  yüzünü   güldür.

Suysa yaşam demektir,yaşam ise bir Çiçek,

Kuraklığı  y a ş a y a n  ,kıymetini   bilecek

                    734------15/ 07/ 2002

( Su başlıklı yazı Özçiçek tarafından 7.02.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu