Online Üye
Online Ziyaretçi
Her sabah sensizliğime uyanıyorum sevdiğim
Ve sokaklara bir başıma bırakıyorum kendimi
Yanımdan geçen sevgilileri her gördüğümde
Nasıl gözyaşları doluyor gözlerime
Dünyam kararıp anlamsızlaşıyor dünler gelince aklıma
Önümü göremiyorum buruk bir tat var hep dudaklarımda.
*
İşte her günüm böyle sevdiceğim içim kanıyor daima
Gözlerime yüzünü nakış gibi işlemişim silinmiyor
Yüreğimde sana doymamış aşkım ne yapsam durulmuyor
Mecnun misaliyim kış günü çöllerde dolanıyorum
Ne yana dönsem sen, rüyalarımda bile sensiz olamıyorum
Özlemim zehir zemberek her an öldürüyor ruhum.
*
Sahi sevdiceğim neden şimdi bu hallere düştük biz
Uzanıp tutamadık ellerimizi, direnemedik hiç
Suçlusu sen miydin yoksa ben mi yâda ikimiz birden mi?
Şimdi bütün keşkeler beynimde çözümsüz bir yumak
Sen aklıma geldiğin zaman mümkün değil ki senden kaçmak
İsyanlarım işte bunun için çığlık çığlığa
Sensizlik zehir öldürüyor beni sevdiceğim artık duysana.
*
Canan Onuş_2008_İst.