YALNIZLIK ALNIMDAN ÖPER
Canlanır toprağında tohumlar
İnsanlar umuda koşar
Herkes her yerde çok ama
Yalnızlık alnımdan öper
Ağlayanlar görürüm sesleri kısık
Hislerim lal olur, diyemem
İsyanlara isyan etmek isterim
Ruhum yabancılara yabancı
Ben hep bendeyim
Yalnızlık alnımdan öper
Yollar kalabalık, herkeste bir telaş
Birbirinden habersiz gibi insanlar
Kimi ağlar, kimi güler
Madde vazgeçilmez kıymetinde
Sevgiler yapmacık yalancı dudaklarda
Çekilirim köşeme, düşünürüm
Yalnızlık alnımdan öper