Ey malım çok diyerek övünen insan
Başkaları için oldumu hiç tasan
Düşün çıkarsız sevdin mi bir yüreği
Gönlünü okşadın mı garip bir yetimin
Fakirin sordun mu halini
Yarası kanayana merhem oldun mu
Düşeni el verip kaldırdın mı yerden.
Büyüklük sadece yüreğimde
O da sevgimden dedin mi kendine
Bir fakir görünce kafanı çevirmedinse
Ekmeğini ona böldünse
Ya bana ne çalışsaydı
Onda da olurdu demedinse
Yüreği sevgi dolu insansın işte.
Üstü başı yırtık kirliden
Tiskinip kibirlenmediysen
Kendini ondan üstün olarak görmediysen
İncitmeden bişeyler verdiysen
Allahın sevgili kulusun
Ne mutlu sana.
Varlığı çok merhameti yok olanlara
Ne demeli bilmem
Kendini büyük gören insanlara
Bir insanın kalbinde özünde sevgi yoksa
Ne yazar çok zengin olsa.
Anadan üryan gelmedik mi dünyaya
Kefenle gitmeyecekmiyiz sonunda
Ne için söyleyin bu kibir afra tafra.
Sende olmayanlar var o mazlumlarda
Şükreder varlığa yokluğa
İsyan etmezler asla
Elleri dilleri gece gündüz hep duada
Sen bırakır gidersin tüm varını
Onlarınsa hep yanında
Rabbe hamd ederek girerler cennet-i alâya.
Param var sevin beni
Param çok sayın beni
Bide utanmadan derler ya
Paran kadar konuş karşımda
Ben diyorumki;
Sevgin varsa sevgin kadar konuş
Olmalı o söz aslında.
Her insan sevgi büyütmeli hayatında
Herşeyden değerli sevmek sanımca
Her güzel şeyin temeli sevgi kanımca
İnsansan insanları sevginle sar kucakla
Sevelim sevilelim kimseye kalmayacak bu dünya...
19 /03/ 2018
Mlk Tryk
