En Güzel Sonbahar
En güzel sonbahar aşkıydın sen
Mevsim yaprak dökümü
Şehir İstanbul
Yağmurlarla yıkanan
Köhne bir evde otururdun
Bulutlardan uzak bir yerde
Bana yakın
Ben deli dolu
sen önce güzel
öylesine bir aşk işte
su katılmamış günahsız
hayat bir çıkmaz sokaktı
aşağı Dolapdere’ye bir yol giderdi
gündüzleri eskiciler geçerdi sokaktan
akşam sen okuldan dönerdin
pencerende yeşil perdeler vardı
evinde çeşitli danteller
annen biraz yaşlıcaydı
elleri vardı tombul tombul
sokaktan serseriler geçerdi
çocuklu kadınlar geçerdi
çingeneler fahişeler geçerdi sokaktan
baban eve gece yarısı gelirdi
sen perdeni aralar bakardın
ben son parama zar atardım
kahveci kürt hasan erkete deli ismail
o bakışlarına dalar kalırdım
her akşamdı kapıda bekleyişim
çokça çıkardın pencereye
baban bana serseri derdi de
sen inanmazdın yine
sen utangaç ben dertli güzel
harika bir aşktı yaşadığımız
şu çapulcu çingene mahallesinde
son Romeo son perde
bir sigara çıkardı cebimden
alevi senden külü benden
perden yavaşça kapanırdı
bir tütün kokusu kalırdı
sonbahar gecesinden
alıntıdır...
(
En Güzel Sonbahar başlıklı yazı
afra-albay tarafından
24.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
