Büyük Atatürk’ü rüyamda gördüm.
İnsanlar rüya görür,şeytani veya rahmani
Yorumunu y a p a n da, ezberlerini söyler,
U y k u m u n derininde, geliverdi çok ani
Bin yıllık bir dost gibi, heyecanlı gönüller.
Ata,Türk’e tutulmuştu
Bağrımız yana yana , başlamıştık sohbete
Benzi sapsarı olmuş, canı da çok sıkkındı.
“Ne oldu böyle dedi ,bağımsız emlekete”
Sesi de titriyordu, konuşmaktan bıkkındı.
Sandı ki unutulmuştu.
Utandım anlatmaya, dönek olan yurttaşı,
Gerçeği biliyordu, başlangıç ta örmüştü.
Çakmak çakmak gözleri, oluvermişti şaşı
Yobazlar, gerçeklerin ,defterini dürmüştü .
Şeriata yol bulmuştu.
Anlattım o l a n l a r ı ,sancağına bakarak
Çanakkale’ye d o ğ r u yıldız gibi akarak
Dedi” N’oldu orduma ,nerdeler yiğitlerim
G ö z y a ş l a r ı n ı sildi,mendilini tutarak
Ordusuna darılmıştı.
Dedim “yurdu sattılar, kasaları dolmuyor,
Partizan olanlarsa, dürüst adam olmuyor.
Diplomalısı var da ,sorumsuz insanlardır,
Çünkü karşı çıkansa,makamında kalmıyor.
Ekmekleri alınmıştı.
“Ehşimdi öldüm dedi, kabrim Kâbe olsa da,
Yapılan Anıt-Kabir ,a s ı r l a r a kalsa da.
D ü n el öpenlerim ,beni mücrim sayarlar
Ruhen aşağılanıp ,s a d a k a y ı bulsa da
Fikirleri bölünmüştü.
İdraksız olanlarsa, p a d i ş a h l ı k istiyor,
Hükümet süslükleri, kirli kanla besliyor.
Yurtsever insanımız, sayılmıyor bir yurttaş
Muhalife c e h e n n e m ,açık diye sesliyor.
Aklın dibi delinmişti
Hüzün dolu bir sesle,”Emeğim gitmiş boşa”,
Dedim ki şeriatçı,h i y l e l e y le geldi başa.
G ö z l e r i yaşarmıştı,p e r i ş a n halimize
“Lânetler olsun dedi, inkâr eden yurttaşa”
Derin yasa bürünmüştü.
Çiçek’ler kuruyunca, keder boğmuştu bizi,
Ana direk kırıldı, k u r t a r m a z ülkemizi
Etekleri zil çalar, tarihi d ü ş m a n l a r ı n
K o l t u k için kırdırır ,t a z e gençlerimizi.
3662..26/03/ 201 Sancak yasa gömülmüştü.