Sefiller...
Her renge boyandın da, fıstıkî yeşil kaldı,
Boşuna demediler en güzeli adanın.
Ünün denizler aştı; adın arza nam saldı!
Şimdi tek ecesisin yırtık pırtık modanın.
Seni gördüm metroda; Suriyeli kız sandım,
İplik iplik yırtıklar dizilmişti her yana.
Güneş yanığı tende, yaş döken kızı andım,
Karışık duygularla ağladım yana yana.
Vuruyor, kırıyorsa dünyayı hâlâ filler,
Payımız çoktur bunda; ancak değiliz güdük.
Moda soyunmuş yazık, aramızda sefiller,
Veryansın nutuk atar siyasi birkaç hödük.
Ağladım da düşüncem ufuklara uzandı,
Bizim elde oynanan oyunlara ulaştım.
Ben öldüm uzaklarda, yine onlar kazandı,
İngiliz, Rus, Fransız oyunlarına şaştım.
Bu şaşkınlık uzadı, haydi toplan, kalk artık,
Dünyaya imanınla, gücünle ermelisin.
Örtülsün hayâmızla Batıdan gelen yırtık,
Avrupa'ya, Asya'ya yine yön vermelisin...
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Sefiller... başlıklı yazı
Aksakal tarafından
4.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
