Zamanın birinde fakir bir genç varmış.Ama yureği o kadar zengınmiş ki kime olsa yardıma koşar,insanlara iyilik etmekten etmekten çekinmezmiş.

Birgun yine yolda gezinirken karşıdan yaşlı birinin geldiğini gorur.Yaşlı adamın elinde birkaç poşet zorlukla onları taşimaya çalışıyor hemen amcanınyardımına koşar.Amcada memnun olurtabi.Bunlar amcanın evine dogru yola koyulurlar.Derken karşıdan guzel miguzel,cilveli mi cilveli bir kız gelmektedir.Genç kızı görunce hemen aşık olur.kendini kendine bu kıza açılmak istediğini düşünür.ne yapıp edip onunla konuşmak istemektedir.Ama ne yaptıysa , kızın yanına kimi gönderdiyse kızı goruşmeye ikna edememektedirler.gençte kızın yanına birde kendisi gitmeye karar verir ve kızın yanına gider.gider gitmesine de daha genç agzını açmadan kız başlar bagırarak konuşmaya"ben senin gibi fakiri ne yapayım.sen kim oluyorsunda benim gibi bir kıza konuşup görüşme teklif ediyorsun.haddini bilsene sen çulsuz,ben sana mı kaldım"der.bunları duyan genç artık orada dururmu. hemen oradan ayrılır. ayrılır ayrılmasını da kızın sözleri bir turlu aklından çıkmamaktadır.genç kendi kendine "tamam fakirim, çulsuzum ama ben insan degilmiyim ben sevemezmiyim"diye duşunerek yoluna devam ederken bir hafta önce gördugu amcayla karşılaşır.Amca sorar oğlum ne bu halin neden bu kadar üzgünsün diye sorar.Gençte başından geçenleri anlatır tek tek amcaya.
Yaşlı adam bunları dinledikten sonra çok üzülür ve gence "oglum benim bir kaç babadan kalma malım var zaten omrumun de son demlerini yaşıyorum mirasımı da sana bırakmak istiyorum" der.Genç buna çok sevinir.aradan bir hayli zaman geçtikten sonra amca vefat eder. mirasta gence kalır tabi.gençte kendine güzel bir iş kurar ve durumunu iyice düzeltir
Bu arada o güzel ve cilveli kız daha da guzelleşmiştir.bir gece evde yatarlarken evlerinde yangın çıkar. Bu yangında kızın anne ve babası kurtulur.Kız da kurtulur ama tabi buna kurtulmak denirse.yangında kızın yuzu yanmıştır ve eski guzelliğinden hiç bir eser kalmamiştır.

Bu olayda şu sözleri hatırlatıyor bize

GUVENME GÜZELLİĞİNE BİR SİVİLCE YETER
GUVENME ZENGİNLİGİNE BİR KIVILCIM YETER.
( Bir Varmış,bir Yok Muş başlıklı yazı serdar-kacar tarafından 6.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu