Ekmeğin tadı kalmadı,

Tuzun bittiği yerdeyim.

Türkümü aşık çalmadı,

Sazın bittiği yerdeyim.

 

Çiçekler kurudu dalda

Yürüyorum taşlı yolda

Lezzet mi kaldı ki balda,

Hazın bittiği yerdeyim.

 

Güneş yakmaz oldu teni

 Her gün arıyorum seni

Dağlarda bulsan da beni,

Yazın bittiği yerdeyim.

 

Ağaçtan dökülür kabuk

Gidiyoruz sona çabuk

Yeşermiyor kökte çubuk,

Özün bittiği yerdeyim.

 

Yunusun yaktığı ocak

Arıyoruz köşe bucak

Küllerde kalmadı sıcak,

Közün bittiği yerdeyim.

 

Hasret kaldım beyaz güle

Okusam da hep nafile

Çektiklerim bütün çile,

Cüz’ün bittiği yerdeyim.

 

DOĞANAY’ım ayak gitmez

Güzellere sevgim bitmez

Söylemeye gücüm yetmez,

Sözün bittiği yerdeyim.

 

Kemal DOĞANAY

 

( Sözün Bittiği Yerdeyim başlıklı yazı kemaldoganay tarafından 25.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu