Damla damla göl oldun
En sonunda deniz kadar büyüdün
Dalgaların gönül duvarıma vurdu
Varlığın sarmaşık gibi
Her yanımı sardı
Yada taşı saran yosun misali

Aklımın her köşesinde
O güzel hayallin canlanır
Ne yana baksam karşımda
Seni görür oldum
Aldığım nefes gibi
Ciğerlerime dolan oksijen oldun

Gözlerimin aynasında resmin
kulağımda sesin yankılanır
Yokluğun hasret dağları
Sıra sıra dizilmiş
Sana gelen yollarıma
Bu seni sevmeme engel değil

Belki bir gün
Sana esen rüzgar eser
Denk gelirsem ona tutunur
Sana doğru gelirim
Şimdilik uzaktan sana sesleniyorum
Kimbilir belki uzaklar yakın olur 
( Damla Damla Göl Oldun başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 1.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu