Bin Yıldız
Ne şehrin gürültüsü ne insan sesi,
Etrafımı sarmış karanlığın gölgesi.
Seni andım gözlerim yıldızlara sarıldı.
O gece yıldızlar sen gibi yanımdaydı.
Bir yel esti hafiften, sanki yıldızlar
Oynadı yerinden, gökyüzünde kıpırtı var.
Bir bulut arkasına saklandılar aniden.
Sanki kayboldular gökyüzü göbeğinden.
Aniden oldu herşey sanki o anda,
Simsiyah bir örtü çekti bulutlar karanlığa.
Yalnızlığım, gidişiyle yıldızların tam oldu.
İsmini bir kez daha andım bulutlar kayboldu.
Hasretinle senin yıldızları tuttum sanki.
Elimle dizdim karanlığa hepsini.
Dokundum tek tek gökyüzünde tenine,
Yazdım bin yıldızla ismini gökyüzüne.
(
Bin Yıldız başlıklı yazı
İbrahim BUZ tarafından
16.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
