Bülbül ayrılınca gülünden, susarmış dili
Kesilir solukları, atmaz olurmuş kalbi
Gül bestesi bitermiş, bülbül ölüp gidermiş
Gül kururmuş ardından, ruhları birleşirmiş
Ey benim mis kokulum; sen gülsen, ben bülbülüm
Seni söyler dillerim, sen varsan ben bülbülüm
Gül yaprağı, gül kırmızısı, gül asaleti
Nasıl sussun bu bülbül gökte bulmuşken seni!
Söylerim ömür boyu gülümün bestesini
Yüklenirim aşkını, taşırım hamal gibi
Çırparım kanadımı pervaz ederim göğe
Yıldızlar da dinlesin, şahit olsunlar bize
Sen toprakla müsemma, ben gökyüzü yolcusu
Gül bahçesinde doğmuş, teninde gül kokusu
Sen salın dur reftare, ben dönerim başında
Tanırım ben kokunu, gül doğan, gül bağında
Sonu vuslat olmayan ayrılıklar olmasın!
Susmasın gül bestesi, boynu bükük kalmasın
Ölüm gelir sonunda, eğer ayrılık varsa!
Gül kökünde bir sancı... bülbül aşka susarsa!.
(
Gül Bestesi başlıklı yazı
Gcngözleri tarafından
28.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
