Her sakar çocuğu dövmek mi lazım.?
Çocuk işte, adı üstünde.
Orasına burasına, her tarafına sövmek mi lazım.?
Dönde aynaya bak önce,
Sen o yaşlarda nasıldın,
Bu yaşlarına geldin kasıldın da kasıldın...
Ortalığımı batırdı portakal sıkarken,
Elinden düşürüp bardak mı kırdı,
Üstüne yemek mi döktü,
Anahtarı içeri de mi unuttu...
Ne olur kıyamet mi kopar, azıcık hata yaptıysa,
Sen onu çocuk sandın;
O tertemiz, bembeyaz bir buluttu...
Gelip yüreğimize yapıştı...
Yağdı, yağdı, yağdı...
Bazen hepimizin oluyor sakarlıkları,
Çocuklar bize bir şey diyor mu.?
Bağırıyor, çağırıyor, kızıyor mu.?
Arkadaşlarıyla kavgamı etmiş.
Hangimiz etmedik ki...
Sonra barışır, sıkı fıkı dost olurlar...
Top oynarken cam mı kırmış,
İstemedendir amcası...
Düşmüş başını mı yarmış,
Böyle işte hayat, düşe kalka büyüyecek...
Hamurunu iyi yoğurduysan,
Geleceğine, ileri ki günlere,
Mutlu şekilde, sağlam adımlarla yürüyecek...