I.
Eleni
Ah eleni
Biliyorsun ne çok sevmiştim seni
…..

Yürüdüğün yollara bakıyorum şimdi
Kaldırımlar sessiz
Kaldırımlar sensiz eleni
İnciniyor kuşlar saçaklarda, ürperiyor gece sen yoksun diye
Ayaz ellerimi donduruyor, mehtap üşütüyor yüreğimi

Seni seviyorum eleni
Gözlerinin yeşili suya vuruyor
Yosunlara veriyor rengini
Bak…
Bendini yıkan sular gibi çağlıyorum ardından

Öpüyorum bastığın ayak izlerini

II.
Yine de gelme eleni
Çıkıp da karşıma adını soramadığım coğrafyalardan
Rengini bilemediğim mevsimlerden
Ürperdiğim kuytulardan

Ben takvim yapraklarından dökülüyorum gün be gün
Aldırma…
Biter nasılsa sayılıdır zaman

Eleni…
Artık sesimi duymasan da
Bilmesem de ben ölüp ölmediğini
Hiç fark etmiyor inan
Seni sen yokken daha çok seviyorum

Daha çok arıyordum yanımdayken

…..

En çok yüreğini özlüyorum senin
Apaçık aynam gibiydin kendimi gördüğüm
Ve kendimi gömdüğüm içine
Bir de…
Bir de bembeyaz tenini
İnce birazda üşümüş bileklerini
Saçlarının kokusunu dudaklarındaki nemi
İlahi gibi içimi dolduran sesini
Her şeyini

Seni özledim eleni.

III.

Yine de gelme
Çıkıp da karşıma adını bile soramadığım diyarlardan
Haritalardan silinmiş coğrafyalardan
Karanlıklardan…

Her gece gördüğüm dipsiz rüyalardan

Ve bil ki
Son defa özleyeceğim seni
Son defa bakacağım kırık pencerimin ardından sokağınıza
Son defa ağlayacağım yokluğuna

Son defa dokunacağım solgun fotoğraflarına

….

Eleni…
Bir gün senin de pişmanlık dağlayacak içini
Kor gibi.
Düşüneceksin nasıl geçti diye bunca acı üzerinden
Nasıl ayakta kaldın parça parça kırılmışken

Ve en acısı bensizliğe alışacaksın benim sensizliğe alıştığım gibi.
….

Artık bekleme beni
Umudu katık yaptığım yalnızlıklarım sarıyor bedenimi
Gördüğüm her hayal ufalanıyor gözlerimde
Dökülüyor eteklerime
Tutma! Bırak ellerimi
Her tutuşunda zamansız sevinçler dolduruyor içimi
Kurtulamıyorum senden

Ağlatma ne olur sensiz kurduğum düşlerimi.

Öyle ki
Adını kazımıştım haritalarda bilinmeyen diyarların üstüne
Sen diye
Baktığım her çerçevede resmin dururdu baş köşede
Aynalarımdan yüzün eksik olmazdı
Ve ellerindeydi yüreğim

Oysa sen!
Susuz çiçekler kadar solgun ve sabahı olmayan geceydin
….
Aldırma…
Biter eleni,
Biter bir gün inan benim de sende bittiğim gibi
….


Eleni
Ah eleni
Bırak artık bana
Yüreğimi.


Hüseyin AKOVALI
( Eleni2elâ’ya başlıklı yazı H.Hüseyin tarafından 31.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu