Tüm dünyada çocuklar en acı şekillerde can veriyor.
Ya da belki de insanlıktır o can veren.
Evet evet insanlık ölüyor...
Kimisi kahpe kurşunlarla öldürülüyor,
Kimisi kahpenin ta kendisi tarafından...
Kimi ölürken tek seferde can veriyor,
Kimi vahşice katlediliyor.
Kimi minik bedenler ise caninin sapık nefesinin altında hayata veda ediyor.
Biraz öte de hayvanlara zulüm ediliyor,
Zevk alırcasına işkence yapılıyor..
Hangisi için yas tutmalı,
hangisine ağlamalı.
Ölen çocuklara mı?
kan ağlayan ailelere mi?
Zavallı hayvanlara mı?
Yoksa kaybedilen değerlere mi?
-Yok olmuş bir insanlık görüyorum.
Her an herkesin canavarlaşacağından korkar olduğumuz bir insanlık.
İnsan kelimesini telafuz etmekten utandığım bir insanlık.
Hani Rabbimin sevgiden yarattığı,
Sonsuz merhamet ve iyilikle donattığı ama içi nefretle doldurulmuş bir insanlık...
Elif Adıyaman