UMUTLAR GÖMÜLÜRKEN SULARA
Ayrı şehirlerde
Aynı damlalarıyla ıslandık yağmurun
Aynı acıyla sızladı yüreğimiz
Aynı hüzün ıslattı gözlerimizi
Kimimiz bodrum açıklarında
Kimimiz adını bilemediğimiz
Aynı umuda yelken açtığımız denizlere
Saf rüyalarımızı gömdük
Umuda yolculuktu bizimki
Uçsuz bucaksız sularda
Kimimizinki daha meme emmekte
Kimimizinki çorabını yardımsız giyememekte
Aynı karanlık sularda bıraktık
O körpe bedenlerini
Adı Aylan'dı,Ahmet’di ne fark eder
İsimleri ayrı olsa da
Aynı sonu paylaştılar
Aynı acıları yaşattılar
Hangi yürek dayanır
Hangi dil ağıt yakmaz
Hangi göz her deniz gördüğünde ağlamaz
Sabahın karanlığını aydınlattığında
Motorların ışığı
Kulakları sağır eden feryatlar indirirken
Yıldızları sulara
Bir güzel bebekti kıyıda
Mışıl mışıl uyur gibi uzanan
Bu ne ilkti ne de son olacak
Bu ağıtlar hep gariban yürekleri mi yakacak
Bu yaşlar hep biçare gözlerden mi akacak
Anlat hadi yüreğim!
Anlat
Kaç bebek daha boğulacak
Kaç ocak umuda yolculukta dağılacak
26/8/2018. H. Işık