Bir aktarýn ilk çocuðu olan Claude - Oscar Monet  14 Kasým 1840′da Paris’te dünyaya geldi. Küçük Monet, henüz beþ yaþýnda iken ailesi ile birlikte Le Havre’a göçtü. Çocukluk yýllarýný La Havre’da kumsal ve deniz resimleri yaparak ün kazanmýþ olan Jean Boudin’in etkisi altýnda geçirdi.

Son yýllarda gözleri bozulan ressam, yýlmadan çalýþmasýna devam etti. Onun bu sanat aþkýna gözlerinin hastalýðý bile engel olamadý. Giverny’deki bahçesinin beyaz nilüferleri karþýsýnda deneylerini en ileri noktaya götüren çalýþmalar yaptý. Bu çalýþmalar onun, bazý soyut ressamlarca, öncü sayýlmasýna yol açtý.

Claude Monet’ in ünlü “Saman Balyalarý” adlý resmi üzerine birçok yazý yazýlmýþtýr. Soyut resmin ilk örneklerinden olmasý, özellikle Vasily Kandinsky’nin bu resim üzerine hayranlýðýný dile getirmesi dikkat çekicidir

Basit, yalýn, nesnel gerçekliðin dýþýnda bir soyutlama ile yapýlan bu resim, V. Kandinsky’nin soyut resim üzerine düþünmesine neden olmuþtur. V. Kandinsky bu resimle ilgili þunlarý söyler:

Ayný zamanda, þaþýrarak ve kafam karýþarak, resmin beni sarmakla kalmayýp silinmez bir biçimde belleðime kazýndýðýný ve sürekli olarak, ister istemez, en son ayrýntýsýna kadar gözlerimin önünde canlandýðýný fark ettim.

Claude Monet’in 1891’de yaptýðý bu resim, sanat tarihinde yerini almýþtýr. Resmin teknik özelliði kadar, saman yýðýnlarýnýn görüntüsü de tartýþýlmýþtýr. Nesnesiz bir görüntü içinde, renklerin ve soyutluðun bütünleþtiði, izleyene göz albenisi yerine, zihinsel algýlama ile bir tür sorgulama yarattýðý söyleyebiliriz.

 Soyutluðun renklerin üzerinden tinsel bir açýmlama yaratmasý, var oluþ ile yok oluþ arasýndaki o incecik çizgiyi, içsel bir tanýmlamaya dönüþtürmesi önemlidir. V. Kandinsky’nin söylediði gibi,  “Resim masalsý bir güç ve görkem kazanýyordu”.

 Burada yalýn, saf, dingin bir uzam görmekteyiz. Saman yýðýnlarý nesnesiz bir gerçekliðin, bilinen tüm tanýmlarýn dýþýndadýr. Zihinsel algýlama ile imgesel bir yaratým sayesinde oluþan, gerçeküstü bir atmosferin konumu kadar, resimdeki var oluþ ile yok oluþ zýtlýðý/bütünselliði kendini göstermektedir.

Bir kiþinin resmin baþýnda durduðunu düþünelim. Hiç kuþkusuz gözlerini öncelikle saman balyalarýna, ardýndan aðaçlara ve daðlara yöneltecektir. Renklerin birbirleriyle, saman balyalarý ile ýþýk ve gölgenin temasýný anlamaya çalýþacaktýr.

Ýzleyen bu bakýþ açýsýyla, resmi teknik olarak incelemeye çalýþmaktadýr. Peki, sadece böyle mi yapmalýdýr? Görsel metin ile yazýnsal metin arasýnda bir iliþki kurulamaz mý? Söz konusu resme bakarken, yaptýðýnýz tüm yorumlar, zihninizde algýladýðýnýz imgeler ile birleþerek sanal bir metne dönüþür.

Resmin soyut görüntüsü, bir yerden sonra, izleyenin imgelemi ile daha farklý bir soyut tasarýma dönüþmektedir. Zihinsel algýlamanýn yarattýðý soyutlama ile renkler, çizgiler, resmin bütünselliði tamamen ayrýþým göstermektedir.

Renklerin tonlamalarýnda, incelik kalýnlýk gibi boyutlarýnda, bir de ýþýk ve gölge oyunlarýnda estetik bir belirleme vardýr. Sanatçý, bu renkleri kullanýrken, onlarý birbirleriyle karýþtýrmýþ, yaklaþtýrmýþ, bazýlarýný da uzaklaþtýrmýþtýr. Her renk hem kendi tonlarýnda hem de yanýndakiyle olan birleþmesinden doðan tonlamasýnda, so yutun gizemi üzerine kurgulanmýþtýr.

Bireyin resmi tanýmlarken, ifade Yýðýlmýþ saman balyalarý, çevredeki ýþýk ve renk oyunlarý, gölgeler… Bunlarýn hepsi somut gerçekliðin, týpký atomun parçalanýþý gibi kendi içlerinde ayrýþtýðýný, giderek inceldiðini, kütlenin göreceli bir tanýmlamayla enerjiye dönüþtüðünü (A. Einstein’in kuramý), var oluþ ile yok oluþ arasýndaki sonsuz boyuta geçtiðini söyleyebiliriz. Her þey kendi boyutundan baþka bir boyuta geçer, biçim ve içerik deðiþtirir ve sonrasýnda yeniden farklý bir dönemde yaþama baþlar.

ÇÝZÝM TARZININ DIÞA VURUMU

Doða tutkunu Monet, ýþýðýn deðiþimiyle ayný resmin bir daha yapýlamayacaðýný söylüyor. Saman balyalarýný yüzlerce kez çiziyor, böylece Monet zamaný resmeden ilk ressam oluyor. Monet’in resimlerinde ne ufuk çizgisi var, ne de zemin. Sadece konusuna odaklanan resimler. Figürlerin azýný gösteren ama kompozisyonu alabildiðine soyutlayarak daha çok rengi ve ýþýðý öne çýkarýyor.   


Ünlü ressam son döneminde hem eþinin hem de en dostlarýnýn ölümüne tanýk oldu. Hem bu kayýplarýn büyüklüðü, hem katarak ve ksntopsi hastalýðýnýn ilerlemesi, hem de Picasso gibi yenilikçi ressamlarýn gelmesiyle son yýllarýný biraz daha kýyýda, köþede geçiren Monet’nin resminde bu dönemde koyu renkler hakim oluyor.

Tuvalinde çoðu zaman çok koyu bordolar, yeþiller, sarýlar ve kahverengiler var. Bu karanlýk döneminde bile büyük usta bahçesinden ve resimlerinden hiç vazgeçmiyor, kendine ait bir doða kurma tutkusunu realize etmeye devam ediyor.

Tablolarýna anlamý, renkleri ve zamaný aktarýyor. 
Monet resim sanatýnda yarattýðý yapýtlar kadar hayalindeki bahçeyi düzenleyerek de bir baþyapýt çýkarýyor ortaya. Önce ortamý yaratýp sonra yarattýðýný resim ediyor.


Monet’in ruh durumunun ýþýða göre deðiþtiði de söylentiler arasýnda…  Öðle ýþýðýný parlak bulan ressam sabah ya da öðlenden sonra çalýþmayý tercih etmiþ. Akþam saatlerindeki renklerin yumuþaklýðý tuvallerinde tatlý bir renk cümbüþü yaratýyor Monet soðuk renklerle çalýþsa da izlenimcilerin canlý kompozisyonlarý ile sanata neþe getirdiðini söyleyebiliriz.

Iþýk ve havanýn büyüsü, suretlere düþen gölgeler, ýþýk oyunlarý...  Nilüferler suda, su ýþýkta, ýþýk renklerde... Monet'nin gözlerinde azaldýkça ýþýk, tualinde kýzaran renkler ve günün her bir saatinde sudaki yapraklarla buluþan gölgeler...

 Resim sanatýnda Rönesans ve Barok etkisinin azalýp çizgisellik ve duygusallýktan ayrýlanlarýn temelini ýþýk ve renge dayandýrdýklarý izlenimcilik, 1874'te açýlan ilk sergi sonrasýnda  "Bu insanlarýn, yolda bulduklarý taþlarý elmas sanarak toplayan týmarhane delilerinden pek bir farký yok." denerek küçümsenmiþti.

Bundan en çok etkilenen þüphesiz tüm resimleri reddedilen Claude Oscar Monet oldu.  Ýnsanlarý ve figürleri yok sayarcasýna sadece ýþýk ve oyunlarýna renk veren ‘Küstah ressam' Gün Doðumu adlý eseri ile akýma isim babasý olmuþtu. Ancak  La Havre'den yaptýðý manzara resmi de ýþýk oyunlarýna dayalý tüm diðer tablolarý da yok sayýlmýþtý.  Fransa'da bir anlamda inzivaya çekilen Monet'nin renkleri o kadar karanlýk ve kasvetli olur ki bu durum karýsý Camille hayatýný kaybedene kadar sürer.