SEN ÞÝMDÝ GELÝN MÝ OLDUN?

BÖLÜM:5
Yerde yatan yeni yeni ayýlan anama sen nasýl kýz yetiþtirdin bu rezilliðin hesabýný vereceksin kadýn diye baðýrýyordu.. ayaðýyla anamý itekledi. Sultan abla anamý kaldýrmaya çalýþýyordu...her kes olduðu yere mýh gibi çakýlmýþtý... 
--- nerede o... neredesin ..kýzz.. çýk karþýma...
Bir deli cesareti gelmiþti bu gece bana..
*** buradayým... karþýnda 
Babama doðru iki adým attým...
Kolumdan tutuðu gibi yere fýrlattý beni... tam tekmelemek üzereydi ki.. hacer abla yetiþti önüne gerildi...
--- Allahýný seversen yapma.. hem þimdi o artýk gelin sayýlýr.. sahipli artýk kýracaksýn orasýný burasýný haftaya düðünü var adam bide vaz geçer paralarýnda uçar havaya... gözünü sevem vurma...
Bir an durakladý...
--- kaldýr þu edepsizi gözümün önünden anasýnýda onuda götürün evine... bir hafta gözüme gözükmesin .. sonrada toplasýn pýlýsýný pýrtýsýný defolup koca evine gitsin...
Hacer ablam beni ,sultan ablam annemi aldý... odadan dýþarý çýkardý .. dýþ kapýdan çýkýp eve gidiyorduk... cabbar abim merdivenlere oturmuþ baþýný ellerinin arasýna almýþ kara kara düþünüyordu...
---- hayrola cabbar ne düþünüyorsun..
--- anaa yanlýþ bu iþ... anaaa çok yanlýþ bu iþ.... meryem daha çocuk anaa.. ondan karý mý olur.. günah be anaa..günah
Hepimiz merdivenlere çömeldik .. anam aðlýyordu,, sultan ablada aðlýyordu.. hacer ablam dik durmaya çalýþýyordu güya güçlü kalmak zorunda hissediyordu kendini...
--- iyide oðul töre bu... 9 yaþýný geçen her kýz evlenebilir diyor töre... hadi onuda geçtik.. baban oðul baban kesti attý lafý.. verdi.. daha bundan sonra dönüþ yok.. meryem de bir susup oturmadý ki zorla kendini ateþe attý...
--eh be ana sanki fatma olsa kerime olsa, ayþe olsa farklý olacak .... hepsi can da bu daha çok küçük be ana
Eliyle baþýmý okþadý... cabbar abim her zaman yufka yürekliydi onun kocaman sevgi dolu bir kalbi vardý... sanki babamýn oðlu deðildi...
Aya kalktý yüzünü bize döndü..
--- ben bu iþe bir çare bulacaðým... göz göre göre bu çocuðu yakamam....
--- eh be oðul ehh babaný bilemez gibisin ... hepimizi kýrar geçirirde gene verir o herife bu kýzý....
--- git kýnalý kuzum git sen okuluna hem babamýn gözünden uzak olursun... 
Evimize girdiðimizde anam daha tutamýyordu kendini salonun ortasýna oturdu.. baðýra baðýra aðlamaya baþladý... kendinde deðildi sanki.. caný yanýyordu , baðrý daðlanýyor du... kuzusuna meleyen koyunlar gibi meliyordu....
--- kuzum.. kadersiz kuzum...
Yine aðlýyordu... 
Kapý açýldý... gelen sultan ablamdý..
--- hanife abla.. reþat beyin emri var..kýz okula gitmeyecekmiþ.. bu gün kýzlarýn sandýklarýný açýp ona çeyiz hazýrlýyacakmýþýz...baksýnlar eksik bir þey olmasýn bana laf getirmeyin dedi..
--- Allah belasýný versin onun... 
Anamdan ilk kez böyle bir söz duyuyordum...anam dini bütün bir kadýndý beddua dan uzak durur sözlerine hep dikkat ederdi..nasýl içi acýyorsa kocasýna beddua ediyordu..
--- abla kalk biz hazýrlayalým delirtmeyelim þunu bakarsýn cabbar bir yol bulur o zamana kadar ne derse yapalým...yeter ki size zarar vermesin..
Anam doðrul yerinden söylene söylene sandýk odasýna geçti.. sultan ablada peþinden ... okula gitmeliydim babama raðmen kalktým giyindim sýrtýma çantamý vurdum... sandýk odasýnýn kapýsýndan anama seslendim..
*** ben gidiyorum ana elvaný da alýp okula gidiyorum...
--etme kýzým gitme ....
*** gideceðim ana deðme bana sen hazýrla ne hazýrlanacaksa.. ama bil ki ölürüm de ben o adama varmam...
--- deme kuzum þöyle bide evlat acýsý yaþatma bana.. tamam git sorarsa evde deriz.. ona gözükmeden çýk sen... aman kuzum erkenden de dön...
--sen þimdi gelin mi oluyorsun...
*** he..oluyormuþum...
---ya biz daha çocuðuz .....hayvan bunlar .. acýmasýz hayvanlar...
** þþtt henüz olmadým olamayacaðýmda aðlama artýk..
--- sen nasýl bu kadar sakinsin meryem..
*** bilmiyorum ama bildiðim bir þey varsa... ben o adamýn karýsý olmayacaðým....karýsý bile derken midem bulanýyor.. hadi sende aðlama .. okula gidelim....hiç bir þey olmamýþ gibi davran...
Elvan yüzümüze bakýyordu..
--- aba... sen gelin olursan bende yanýnda gelirim.. býrakmam ben seni...
Okulun kapýsýndan girer girmez..kýzlar etrafýmý sardý...hepsi doðrumu doðrumu meryem diye soruyorlardý..
*** doðru..... 
Ýçlerinden biri..
--- anam dedi ki bu köyün en küçük gelini sen olacakmýþsýn.. senden önce bide zeynep gelin varmýþtý... oda evlendiðinde 12 yaþýndaymýþ.. sonra....
Sustu sonra dedi ve sustu..
*** susma söyle sonra....
---evlendiði gece... gerdek odasýnda asmýþ kendini.... 
Ýçim irkilmiþti gözümün önüne geldi... beyaz gelinlik içinde ip de sallanan kýz çocuðu...ve hala bundan ders almamýþ ana ve babalar... töre töre diye diye katil olup böbürlenerek evladýný satan ana ve babalar... 
*** hadi kötü þeyleri býrakalým... öðretmen gelmek üzere yerlerinize...
--- meryem topla kýzým çantaný baban kapýda seni bekliyor...
Babam deyince ilik ve kemiklerim sanki sýzlýyordu... deme ki fark etmiþti yokluðumu yada okula gelirken biri görüp yetiþtirmiþti...
Cantamý topladým... hýrkamý giydim...istemeye istemeye kapýya yöneldim elvan arkamdan sesleniyordu..
*** sen kal kuzum dersinden kalma akþam hafize getirir seni...
** ben gitmek istemiyorum.. derse gireceðim... býrak beni...
--- yürüüü......... elimde kalacaksýn hemen eve gidiyorsun okul iþi bitti... 
Daha fazla tutamamýþtým pervazý elim pervazdan sýyrýldý... okulun kapýsýna kadar sürüye sürüye çýkardý.. beni...
Sesimi duyan öðretmende çýkmýþtý dýþarý...
--- reþat bey bu yaptýðýnýz suç....
---cesaretin varsa þikayet et suçsa et þikayet ..hadi ... ne duruyorsun.. çocuk benim istediðimi yaparým....
Ben gelin oluyordum....
BÖLÜM:6
Ev hapsinde geçen 4 gün ve bitip tükenmek bilmeyen düðün hazýrlýklarý... alýþ veriþler... göz yaþlarý isyanlar ve hepsi boþunaydý.. cabar abim de dahil hiç kimse artýk benim derdime çare deðildi.. ok yaydan bir kere çýkmýþtý... ne öðretmenim þikayet edebildi nede baþka kimse.. buradaki kanunlarý sanki baþka bir el yazýyordu.. her kes her þeyi biliyor ama kimse bir þey yapmak için kýlýný kýpýrdatmýyordu.. herkes kendi hayatýndan korkuyordu.. güçlünün hükmü geçiyordu bizim köyde.. baþýna gelecekleri düþünmekten kimse rahatýnýn bozulmasýný göze alamýyordu... çoðu insan olan biten yanlýþlýklarýn farkýnda olmasýna raðmen sadece yazýk diyor üzülüyor 3 gün sonrada durumu kabullenip unutup gidiyordu.. hani bir yazarýn kitabý vardý kadýnýn adý yok iþte burada öyleydi.. kadýnýn adý yoktu.. kadýn burada maldan sonra gelen her hangi bir eþyadan farksýzdý.. o televizyonda gösterilen hayatlar o kadýnlarýn iþ güç sahibi oluþu kendi hayatlarýna hükmediþi ve özgürlüðü burada iþe yaramýyordu... burada töre ne diyorsa para ne diyorsa güçlü ne diyorsa oydu... hani o bizleri koruyan gözeten kanunlar var ya sadece kaðýt üstünde yazýlýydý.. arkasý aranmayan sorulmayan oluruna býrakýlan kanunlar... kanunlarý yapmak mesele deðildi onun iþlemesini saðlamak onun iþleyip iþlemediðini kontrol etmekti mesele.... yýllardýr süre gelen kadýnýn köleliði bu köyde aynen sürüp gidiyordu.. 
Hafta sonu gelmiþti... bu gün cumartesiydi ve bizim evlerin ortasýndaki avlu benim kýna gecem için hazýrlanýyordu... aslýnda bu kýna deðil benim cenazemdi... bu gece bu evde son gecemdi... ellerime kýnalar yakmaya kimse hevesli deðildi evde ama herkes bunu yapmak zorunluluðu hissediyordu .. yarýn bir alay gelecek davullar çalýnacak.. ben o beyaz ata binecek ve baba evinden koca evine doðru yola çýkacaktým... 
Kýrmýzý bir bindallýyý andýran iþlemi bir elbise getirdi kuma larým... ne kadar acýdýr ki ayný kaderi paylaþtýðým bu kadýnlar belkide için için beni kýskanýyor belkide acýyordu... babam anama kýzgýn olduðu için hacer ablanýn evinde hazýrlýyorlardý beni.. üstüme o elbiseyi giymemek için çok direndim... ama nafileydi.. kýrmýzý kefen biçilmiþti bir kere bana... iki yol vardý önümde ya kuzu kuzu bu elbiseyi giyip bu düðünde gelin olacaktým.. yada kaçýp gidecektim...aslýnda bir ihtimal daha vardý zeynep gibi kendimi bu dünyadan yok etmek... ama bu ihtimal en son ihtimalde buna anam dayanamazdý... bu kadar çileyi çekmiþ bir kadýna birde bunu yüklemek insafsýzlýktý... kafamda bir plan yaptým... aslýnda bunu bir kaç gündür planlýyordum... beni giydirip hazýrlamýþlar yüzüme kýrmýzý tülü örtmüþlerdi odada öylece oturuyor dýþarýda kadýnlarýn toplanmasýný bekliyordum ... elvan geldi yanýma..
--- aba sen þimdi GELÝN mi ? oldun...
*** olmadým abam .. olmayacaðým da... bak sana ne diyeceðim git anana de seni meryem ablam çaðýrýyor de... sen kapýda geleni gideni gözle sultan abla benim yanýma gelsin ona bir þey diyeceðim...
5 dakika sonra sultan abla geldi..
Baþýmdaki tülü çektim aldým...
*** abla bana yardým et gözünü seveyim yardým et son þansým bu..
----Ne diyorsun ablam sen ne þansý...
** benim kaçmam lazým abla.. 
--- nereye kaçacaksýn ..nereye gidebilirsin ki... bulurlar ablam.. 
** abla denemem lazým kuzu gibi her þeye razý olamam.. hiç deðilse denemeliyim.. ne olur abla bana yardým et bunu senden baþka kimseden isteyemem.. beni o emin aðaya yem etme abla..
Sarýldým sultan ablama aðlýyordum...
--- ah be kuzum ahh ... söyle ne istiyorsan yapacaðým...
*** abla þimdi ben soyunacaðým.. bu üstümdekileri.. elvana giyindirecez. Baþýný da bu tülle örtüp buraya oturtcaz.. kimseyle konuþmayacak ta ki... kýna yakýlana kadar .. onu avluya sen götüreceksin kýna töreni yapýlýp yüzü açýlana kadar kimse elvan olduðunu bilmeyecek.. o arada ben zaman kazanacaðým herkes avludayken ben evin arkasýndan.. ana yola doðru koþacaðým... biliyorum karanlýk ve çok uzak... bir fener üst baþ azda para sakladým anam verdi koca evinde lazým olur elinde bulunsun diye bir kaç saatlik yolum var onlar fark etmeden ana yola çýkarsam oradan geçen bir arabayla þehre ine bilirim...
** bilmiyorum abla ... kime sýðýnýrým ne yaparým bilmiyorum .. bir parkta yatarým belki.. yada polise giderim anlatýrým baþýma gelenleri elbet bana sahip çýkarlar...ne olur abla burada böyle her þeyi kabullenip o adamýn karýsý olmayý istemiyorum .. 
--- cabbarlamý konuþsak.. belki o yardým eder...
*** etse ederdi abla þimdiye kadar benim için ne kadar üzülse de babamdan korkuyor ... o da bir þey yapamaz artýk... .. sen benimde haberim yoktu elvaný kandýrmýþ onu giydirip oturtmuþ.. kaçmýþ de ne kadar suç varsa at üstüme ben her þeyi göze alýyorum artýk....
--bu iþin sonu kötü ya .. ama bu vicdan azabýyla da yaþayamam ben yarýn öbür gün kýzlarýmýn baþýna da gelecek bu adý batasýca töre... tamam  ablam hadi soyun..
Kapýya gitti elvaný içeri çaðýrdý.. planýmýzý anlatýk ona tembih ettik sakýn konuþma diye... soyunduklarý mý ona giydirdi ablam yüzünü de örtüp sedire oturtuk..
*** abla eteðinin altýna bir minder koy çok küçük duruyor az benim gibi dursun..
--tamam kuzum hadi sen oyalanma ..
Ablama sýmsýký sarýldým... eðildi öptü kokladý beni..
--- yolun açýk olsun inþallah baþarýrsýn... Allah yardýmcýmýz olsun... 
** sað ol ablam... hakkýný helal et..
--helal olsun meryemim helal olsun...
--- buradan çýkamazsýn.. þu arka tarafa bakan camdan atla.. Çimene doðru atla fazla yüksek deðil zaten.. sen alýþýksýn aðaçlara týrmanýp atlayýp zýplamaya..
Camý açtýk.. son kez baktým onlara...
*** kendinize iyi bakýn 
Deyip attým kendimi çimenler ... aðaçlarýn altýna sakladýðým boðça mý kaptýðým gibi koþmaya baþladým.. ne kadar hýzlý koþarsam bu hayattan sanki o kadar çabuk kurtulacaktým... evden epeyce uzaklaþtýktan sonra bir aðacýn altýnda üstümü baþýmý deðiþtim... elime feneri aldým paralarýmý cebime koydum bir elime de ayakkabýlarýmý aldým yalýn ayak daha hýzlý koþuyordum... ne kadar koþtum bilmiyorum soluksuz kalýncaya kadar koþtum koþtum koþtum .. çakallar uluyordu.. ama ben korkmuyordum esas korkunun arkamda kaldýðýný biliyordum hiç bir hayvan onun verdiði kadar zarar veremezdi bana... bir aðaca yaslandým bir kaç kez derin derin soludum... ana yola ne kadar vardý bilmiyordum doðru yolda mýyým ondanda emin deðildim her yer zifiri karanlýktý ve her yer bir birine benziyordu... az çok evde olanlarý tahmin edebiliyordum...þimdi kýna yakýlmýþ ve tülü en son kumam kaldýrmýþtýr... acaba ilk önce kim anladý.. ortalýk kýyamet yerine dönmüþtür kesin babam kükrüyor dur þu an beni öldürmeye yeminler ediyordur... hele eminin o salyalarý sýzan yüzünü görmek isterdim... elinden kaçýrdýðý kuþa yanýyordur þimdi... inþallah elvana ve sultan ablama zarar vermezler... inanýrlar haberi olmadýðýna...
Bir türlü ana yola ulaþamamýþtým... korkuyordum ama karanlýktan deðil ... beni bulmalarýndan iþte o zaman gerçekten sonum gelmiþ olurdu.. ölmekten beter ederlerdi beni... ayaklarýma dikenler batmýþ taþlar kesmiþti.. ama canýmýn yandýðýný hissetmiyordum bile... bir süre daha koþtum o þekilde sonra yol çýktý karþýma.. sonunda ulaþmýþtým yolla... asfaltýn kenarýna oturdum... þimdi tek duam helal süt emmiþ birinin bu saate buradan geçip bana acýyýp arabasýna almasýydý....

Sultan ablam git saklan demiþti ama ben yapmadým .. eninde sonunda bu olanlarla yüzleþmek zorunda kalacaktým.. ne olacaksa olsun artýk ,nasýlsa ben artýk ölü sayýlýrdým.. haftaya gelin olacaðýmý düþündükce...deliye dönüyordum... 52 yaþýnda bir adamýn 4. karýsý meryem... ihrenç tiksindirici bir durumdu.. ben þimdi ... anam gibi sultan ablam gibi hacer ablam gibi bu kader deyip boyun mu eðecek tim...eðmeyecektim bundan kötüsü zaten daha ne olabilirdi bir caným vardý.. böyle yaþamaktansa oda olmayý versin..... 

hacer abla oðluna seslendi..

---hadi hayriye abla sizde gidin yatýn... sabah ola hayrola üzülmeyin artýk...

Yerimden kalktým ..baþýmý olabildiðince dik tutup

------görün bak ben sizin gibi olmayacaðým...abim bulamaz ise bir yol mutlaka ben bulacaðým...o adamýn karýsý olmaktan sa ölürüm daha iyi....yarýn kalkýp okuluma gideceðim....

O gece bizim evde kimse uyumadý... yattýk ama uyumadýk... ben olayýn daha farkýnda bile deðildim .. bu bir kabustu sanki uyanacaktým geçecek ti.. ama tabi ki öyle olmadý .. ne uyudum ne geçti... sabah yataktan kalmak gelmiyordu içimden.. bütün gün yataða gömülmek yemeden içmeden yatmak istiyordum .. her yaným feci þekilde acýyordu.. sol yaným zaten mosmordu...anam geldi baþ ucuma sonra sokuldu yanýma... saçlarýmý okþadý sonrada sýmsýký sardý beni...kokumu içine çekti..

Fýrladým sokaða elvaný da aldým yanýma okulun yolunu tutum....yolda hafize olanlarý duymuþ ki bizi bekliyordu yüzün de aðlamak lý bir hal vardý beni görür görmez boynuma sarýldý baþladý aðlamaya....

*** hadi boþ konuþmayýn okula gidiyoruz ders zili çalacak...

O gün bana acýyan bakýþlar altýnda bir gün geçirdim bütün arkadaþlarým sanki ölecekmiþim de son günlerimiz gibi bana iyi davranýyor ellerinde ne yiyip içiyorlarsa benimle paylaþýyorlardý... 3 dersin ortasýndaydýk.. bir çocuk geldi... öðretmeni dýþarýya çaðýrdý ziyaretçiniz var dedi.. sýnýfýn kapýsýnda öðretmen sanki biriyle tartýþýyormuþcasýna baðýra çaðýra konuþuyordu.. ama hiç birimiz kapýyý açýp bakamýyorduk.. aradan 10 dakika  geçti.. öðretmenimizin yüzü asýk ... sýnýfa girdi... baþýma geldi dikildi..

--- abaaa bende geleyim..

Kapýdan çýktýðýmda ellerini arkasýnda birleþtirmiþ... her an parlamaya hazýr bekliyordu... bileðimden tutu.. bir elim sýnýfýn kapýsýný tutuyordu..

Ýþte o an anlamýþtým durumun ciddiyetini... bu bir oyun deðildi rüya da deðildi.. bu ölümle düðün dansýydý...

SEN ÞÝMDÝ GELÝN MÝ OLDUN?

** kapat kapýyý sultan abla..

--- buraya kadar hadi baþardýn.. hadi yakalanmadan þehre indin... ee güzel kuzum... o saate o yaban elinde kýz baþýna bu yaþta ne kadar nereye gidersin nereye saklanýrsýn.. çakaldan kaçarken köpeklere yem olursun.. kimin yanýna gideceksin.. 

Ablam kapýdan baþýný uzattý kolaçan etti etrafý..

silgisizce