Mahkumiyetim, hapisliyim bitmedi
Gönüllü oldum her cileye, yetmedi
Üstelik bu icimdeki ates de sönmedi,
Medet bekledigimden cevap gelmedi.

Cikamadim bir türlü o güzel yola,
Sabahlara uyandim hep umutla,
Selamlar gönderdim ,kalpden sultanima
Gün batimlari ömrümü alip götürdü ..

Saklandim, karanligin en ücra yerine,
Biraktim kendimi ,kaderin sasirtan eline,
Döndüm yüzüme ,alemin dönüs yönüne
Acimi neden kimse görmedi...

Ben degilim oynuyorum,herkesi gibi,
Sevmedim bir türlü bu yalan beni,
Can cekisirken ruhumun o hassas yeri,
Dermansiz derdim, beni böyle bitirdi...


Bitmeden ömür kos diyorum ileri,,
Vur yüzüne dünyanin rezilligini
Neyi varsa gelsin alsin benden,
BILIRIM GELDIGIM GIBI GITMESINI,

yazan ümit seyhan