Sonradan adýnýn D soy adýnýn 100 olduðunu öðrendiðim kara yolunda aheste aheste seyrediyoruz... Hýz yapmayý sevmem, her zaman yollarda hýz limitlerine uymuþ bir þoförümdür ve de bununla gurur duyarým. Her ne kadar ben kurallara uysam da bendim dýþýmdakiler uymadý mý trafik tehlikeye düþüyor.

Bir alem bu TIR þoförleri... Normalde binek arabalardan en az on beþ yirmi kilometre daha az sürat ile seyretmeleri lazým kara yollarýnda... Hemencecik o TIR önüme geçti... Arkasýnda ki yazý gözüme iliþiverdi... Ýlginç ve bir o kadar da manidar, aynen þöyle ''Tek rakibim lufthansa'' Hay Allah dedim, içimden. Adam ya þaþýrmýþ ya da bu yazýyý gýcýklýk olsun diye gece bir düþmaný gelip buraya yazmýþ. Yoksa uçaklar ile yarýþ etmek için bir TIR ve Týr Þoförü niye bu yazýyý yazar ki?

Adam da milliyetçilik damarlarý da yok. Ulan hýyar, oraya Lufthansa yazacaðýna, bari THY, yani Türk Hava Yollarý yaz da hiç olmazsa biz de moralimizi bozmayalým. Arkadaþ uçak ile yarýþ yapacak da, ne kazanacak, orasý meçhul iþte...

Ben hýz sýnýrýnýn en üst limitinde giderken arkadaþ beni topukladý geçti, TIR ile rahat yüz yirmi yüz otuz ile gidiyor. Hay mübarek taksi mi bu, binek araba mý? Yanaþayým da þuna biraz yavaþ git diyeyim diye aklýmdan geçiriyorum. Tam ayný hizaya geldik, baktým ara da bir de kahverengi bir þiþeden bira çekiyor. Dörtlüleri yaktým, korna çalýyorum adama, hýzýný düþürsün diye, týnmýyor, bana mýsýn demiyor. Ben dat dat yapýyorum, bir ara baktý bana, þiþeyi havaya kaldýrdý, vay eþek herif vay, þerefe diyor bir de...

Þimdi yandýðýnýn resmidir iþte... Ben seni bölge trafiðe ya da Alo 154 trafiðe bildirmez miyim? Nasýlsa bir yerde çevirecekler. Artýk, arabaný mý baðlarlar, ehliyetine mi el koyarlar bilemem... O hala bana þiþe gösteriyor, þerefe yapýyor... Utanmaz ahlaksýz herif...

Biraz hýzlanýp geçeyim þunu diyorum, baktým o da hýzlanýyor. Alkollü bir de baþýma bela olacak neredeyse... Yerleþim yerlerine yaklaþýyoruz, adam býrak hýzýný düþürmeyi daha da hýzlanýyor. Bir de acý acý kornaya basýyor ki Allah muhafaza baþýna gelecek var gibi...

Yerleþim yerinden kazaya belaya uðramadan geçtik. Herife korna çalýyorum yavaþla diye, ne yapsa iyi? Bana el sallýyor bir de öpücük atýyor. Yanýnda bir sopa olacak, durduracaksýn, yer misin, yemez misin, eþek sudan gelene kadar, hatta eþek sudan geldikten sonra bile döveceksin. Hiç de þiddeti sevmem ama, bu adam, gerçekten hak ediyor. Camý açýyorum, camdan sesleniyorum. ''Kendine acýmýyorsan, çoluk çocuðuna acý be birader.'' diye baðýrdým. Duydu hýyaraðasý ''Ben bekarým abi nerede çoluk çocuk?'' demez mi? Döndüm yine ''Oðlum senin çocuklarýn yoksa da baþkalarýnýn çocuklarýna acý bari.'' deyince, biraz yavaþladý... Uzaktan polis arabalarýný da görünce, içimden derin bir oh çektim. Haliyle iyice yavaþladý durmak üzere, sonrasý ise bana meçhul, yanýnda geçip giderken de ben de ona bir öpücük atýverdim...